تاثير لايه ژئوتكستايل در افزايش مقاومت مالچ سيماني مسلح

يكي از مهم ترين مسايل و مشكلات، در مناطق خشك و نيمه خشك مساله فرسايش است؛ در اين مناطق، فرسايش بادي بر آبي غالبيت دارد. كمبود رطوبت نسبي، اختلاف دماي شديد بين شب و روز، فقدان پوشش و يا پوشش گياهي تنك و بارش هاي غيرقابل اعتماد و نامنظم رگباري، شرايط استقرار گونه هاي گياهي را در اين مناطق دشوارتر كرده است. از طرفي گسترش ماسه هاي روان و وقوع طوفان هاي گردوغبار، فرآيند بيابان زايي را افزايش مي دهد. حركت ماسه هاي روان و جابجايي تپه هاي ماسه اي، تمهيدات لازم براي كنترل بيولوژيكي آن ها را با مشكل مواجه مي كند. از روش هاي موجود جهت تثبيت تپه هاي ماسه اي مي توان به مالچ پاشي اشاره كرد. با توجه به اثرات مخرب محيط زيستي مالچ هاي نفتي، براي اولين بار در ايران نوعي از مالچ معدني با نام مالچ سيماني توسط اختصاصي و همكاران پيشنهاد گرديد كه در آن از مواد معدني و طبيعي سازگار با محيط زيست استفاده شده و امكان استقرار طبيعي گياه را نيز دارد. همچنين هزينه هاي اجرايي آن در برابر هزينه هاي مالچ هاي نفتي به نصف تقليل يافته است. در اين پژوهش به منظور افزايش كيفيت و مقاومت مالچ سيماني همچنين بالا بردن طول عمر آن از يك لايه ژيوتكستايل استفاده گرديد. نتايج نشان داد استفاده از الياف در مالچ سيماني در بالا بردن پاره اي از شاخص هاي مقاومت فيزيكي از جمله مقاومت فشاري، مقاومت برشي، مقاومت سايش و مقاومت ضربه اي تاثير به سزايي دارد و در بعضي مواقع، باعث افزايش سه برابري پايداري گرديده است. نتايج برآورد اقتصادي اين روش نيز نشان داد كه به رغم اضافه نمودن مواد ژيوتكستايل، به دليل كاهش مصرف مالچ سيماني و افزايش طول عمر، هزينه ها نيز 15 تا 20 درصد كاهش مي يابد و باعث صرفه-جويي اقتصادي در مواد و مصالح مي گردد.