پتانسيل سنجي استفاده از دانه هاي روغني جهت كنترل كانون هاي گرد و غبار در استان خوزستان

يكي از موضوعات و مسايل بسيار مهم در ارتباط مستقيم با سلامت انسان و نيز مشكلات محيط زيستي، توليد ريزگردها از كانون هاي ريزگرد است كه نياز به توجه ويژه و استفاده از راهكارها و برنامه هاي حفاظتي و كنترلي مناسب دارد. به منظور كنترل ريزگردها و تثبيت كانون هاي توليد آن، روش هاي مختلفي نظير مالچ پاشي، احداث بادشكن، واكاري، گسترش جنگل ها و رعايت اصول قرق در مراتع، موجود است كه با توجه به شرايط حاكم بر هر كانون، بهره-گيري از روش هاي كنترلي متفاوت خواهد بود. هدف از اين پژوهش، استفاده از مزارع انرژي مي باشد كه ضمن ايجاد و گسترش پوشش هاي گياهي در سطح زمين و جلوگيري از وقوع فرسايش بادي، مي تواند به عنوان پتانسيلي جهت توليد انرژي (بيوديزل) محسوب گردد. مزارع انرژي هم به-عنوان پوشش گياهي دايمي جهت حفظ خاك در برابر عوامل فرساينده است. همچنين انرژي حاصل از اين مزارع به دليل دارا بودن منابع آلي، به مراتب از آلايندگي پايين تري برخوردار است. در همين راستا، براي پتانسيل سنجي بهره برداري از مزارع انرژي، به طور خاص گياه كرچك در شمال-غربي شهرستان بستان مورد مطالعه قرار گرفت. گياه كرچك ضمن دارا بودن پتانسيل توليد انرژي از اندام هوايي و سيستم ريشه اي مناسب جهت حفظ و تثبيت خاك در مقابل عوامل فرساينده برخوردار است. همچنين نتايج نشان داد كه در مجموع، با توليد 1/42964 تن در سال بيوديزل، استفاده از كشت دانه هاي روغني از جايگاه خاصي برخوردار است و مي تواند ضمن توليد انرژي در كنترل كانون هاي ريزگرد موثر باشد.