ارزيابي مورفوسكوپي و دانه بندي رسوبات بادي (مطالعه موردي آران-كاشان)

شناخت مناطق برداشت رسوبات بادي، از اصول اوليه كنترل و مبارزه با فرسايش بادي محسوب مي شود؛ زيرا با شناسايي مناطق برداشت مي توان به جاي معلول، علل را شناسايي و فعاليت هاي اجرايي را در مناطق برداشت متمركز كرد. در اين پژوهش، با هدف شناخت هرچه بهتر و تفسير نمونه هاي رسوبي، به بررسي و تحليل توزيع رسوبات در رخساره هاي منطقه مورد مطالعه پرداخته شده است. بدين منظور، پس از نمونه برداري از خاك سطحي و آماده سازي نمونه ها، عمليات دانه بندي به روش الك خشك و بر اساس استاندارد A.S.T.M در هشت طبقه شامل كوچكتر از 64 ميكرون تا بزرگتر از 4000 ميكرون انجام شد. با ورود داده ها به نرم افزار Gradistat، پارامترهاي آماري شامل قطر ميانه، چولگي و جورشدگي نمونه ها بر اساس روش جامع ترسيمي فولك محاسبه گرديد. نتايج تحقيق نشان داد جورشدگي ذرات بين 3/0 تا 8/0 است كه به نوعي تاييدكننده فاصله حمل نزديك تا متوسط ذرات از منطقه برداشت تا محل تجمع رسوبات مي باشد. نتايج حاصل از شاخص كج شدگي ذرات در رخساره هاي رگ متوسط دانه، اراضي كشاورزي _ رسي، كشاورزي و پهنه هاي ماسه اي با پوشش سنگريزه اي، متقارن است. در بقيه رخساره ها شاخص كج شدگي به سمت ذرات ريزدانه تمايل يافته است. در رخساره هاي دشت ريگي، اراضي پفي و پوسته هاي شلجمي طبقات ضريب سايش بين 200-0 است كه در اين صورت كاملا زاويه دار و ذرات از فاصله اي نزديك حمل شده اند. در ساير رخساره ها طبقات ضريب سايش در محدوده 400-200 قرار دارد. بنابراين، ذرات نيمه زاويه دار بوده و از فاصله اي نسبتا نزديك حمل شده است.