بررسي امكان كاشت برنج درمناطق نيمه سرد استان چهارمحال وبختياري با استفاده از لاين هاي متحمل به سرما

طي دو سال زراعي 1390 و 1391 در يكي از نقاط نيمه سرد استان چهارمحال و بختياري آزمايشي با سه تكرار در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي بر روي محصول برنج با هدف تعيين و انتخاب برترين لاين متحمل به سرما انجام شد. نتايج تجزيه واريانس مركب نشان داد كه تفاوت بين ژنوتيپ‌ها براي كليه صفات مورد بررسي شامل تعداد روز تا مراحل فنولوژيك 50 درصد ظهور خوشه‌ها و 80 درصد رسيدگي، ارتفاع بوته، تعداد ساقه‌هاي بارور و نابارور در بوته، تعداد دانه‌هاي پرشده و پرنشده در خوشه، وزن هزار دانه و عملكرد دانه در واحد سطح، معني‌دار بود. ژنوتيپ كد14 (با نام Stevela) با داشتن بيشترين تعداد ساقه بارور در بوته و نيز پايين‌ترين تعداد دانه پرنشده در خوشه، بالاترين عملكرد شلتوك (640/ 6 تن در هكتار) را توليد كرده و در كلاسي متمايز از ساير ژنوتيپ‌ها قرار گرفت. سه ژنوتيپ ديگر(كدهاي 1، 3 و 7) نيز با متوسط عملكرد 188 /6 تن در هكتار در كلاسي پايين تر از ژنوتيپ كد14 ولي بالاتر از ژنوتيپ هاي شاهد قرار گرفتند. در دو ژنوتيپ شاهد (رقم كوهرنگ و توده چمپاي محلي) متوسط عملكرد شلتوك 625/ 4 تن در هكتار بود.