بررسي تأثير استفاده از بيوچار (زغال زيستي) بر قابليت هضم گوساله هاي هلشتاين

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير سطوح مختلف بيوچار (زغال زيستي) بر قابليت هضم مواد مغذي جيره در گوساله‌ها انجام شد. به اين منظور از 27 رأس گوساله هلشتاين، از شير گرفته شده با ميانگين سن (12±66 /64 روز) و با ميانگين وزن (83 /9±600/ 67) كيلوگرم و از جنس ماده در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با 3 تيمار و 9 تكرار استفاده شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: 1- تيمار شاهد شامل علوفه و كنسانتره بدون بيوچار 2- تيمار شاهد به همراه كنسانتره حاوي 35/ 0 درصد بيوچار 3- تيمار شاهد به همراه كنسانتره حاوي 70/0 درصد بيوچار كه از نظر ميزان پروتئين و انرژي يكسان بودند. خوراك مصرفي گوساله ها از ابتدا تا انتهاي آزمايش ثابت بود. قابليت هضم ماده آلي، پروتئين خام و ديواره سلولي (NDF) از طريق جمع آوري مدفوع و استفاده از خاكستر نامحلول در اسيد در روزهاي 46 تا 49 آزمايش تعيين شدند. نتايج نشان داد كه ميانگين قابليت هضم ماده آلي و پروتئين خام جيره‌ها تحت تأثير بيوچار قرار نگرفت. درحالي‌كه قابليت هضم ديواره سلولي به ‌طور معني‌داري در جيره‌هاي حاوي بيوچار در هر دو سطح، در مقايسه با جيره شاهد بيشتر بود (01/ 0 P). به طور كلي نتايج اين تحقيق نشان داد كه اضافه كردن بيوچار به عنوان يك افزودني مي‌تواند منجر به بهبود قابليت هضم ديواره سلولي شود و سطح 35/ 0 درصد آن قابل توصيه مي‌باشد.