بهينه سازي امنيت آگاه در سيستم هاي محاسباتي فراگير

امنيت براي سيستم هاي كامپيوتري فراگير، معيار جديدي است كه طراحان بايستي آن را در طول فرآيند طراحي به همراه ديگر معيارها از قبيل كارايي و مصرف انرژي در نظر بگيرند. تركيبي از الگوريتم هاي منتخب رمزنگاري مورد نياز براي سرويس هاي امنيتي، در واقع نوعي استراتژي را براي يك برنامه كاربردي تشكيل مي دهد. در اين پژوهش روش هايي براي ايجاد استراتژي هاي امنيتي با هدف دستيابي به ماكزيمم توان امنيتي علي رغم محدوديت بلادرنگي سيستم، ارائه شده است. براي توصيف نيازهاي امنيتي يك برنامه كاربردي، مدل گراف جديدي به نام Security-Aware Task (SEAT) graph را به منظور نشان دادن محدوديت هاي بلادرنگي و نيز روابط اولويتي ميان عمليات، معرفي مي شود. الگوريتم بهينه برنامه ريزي خطي صحيح بهينه سازي امنيتي (ILP-SOP) بر اساس روش گراف SEAT مطرح گرديده، براي ساختارهاي ويژه اي مانند گراف ساده و درخت، دو الگوريتم (DPSOP-path/tree) مبتني بر برنامه ريزي پويا به منظور ايجاد استراتژي امنيتي مطلوب ارائه مي شود. نتايج آزمايش صحت و كارايي روش ارائه شده را نشان مي دهد. نتايج تجربي نشان داده كه با استفاده از تكنيك هاي ارائه گرديده ، توان امنيتي سيستم به طور ميانگين تا 44.3% بهبود يافته است.