سفال لالجين؛ يك پيشنهاد پايدار در بسته بندي روغن زيتون ايراني

در دنياي امروز مبحث پايداري در حال تبديل به كانون توجهات در سياست و اداره دولت ها، كسب و كار و جامعه است. توسعه پايدار در سطح بين المللي به عنوان عامل حياتي در نقش زدن يك آينده پايدار شناخته شده است. در اين راستا، طراحي پايدار مي كوشد تا با ارائه روش هايي، طراحي محصولات و خدمات را با اهداف توسعه پايدار هماهنگ كند. توجه به اين رويكرد در زمينه طراحي بسته بندي نيز، با گنجاندن ملاحظات محيط زيستي، اجتماعي و اقتصادي، بسته بندي را در چارچوب توسعه پايدار قرار مي دهد. پژوهش انجام گرفته در سال 1390 با هدف طراحي نوآورانه بسته بندي براي نوعي روغن زيتون فوق بكر داخلي براي مصارف خانگي، انجام شد كه علاوه بر در بر داشتن خصوصيات زيبايي شناسانه و عملكردي متمايز از رقبا، ويژگي هاي طراحي هاي پايدار را نيز دارا باشد. فرضيه پژوهش حاضر عبارت است از امكان افزايش پايداري طراحي بسته بندي روغن زيتون، با استفاده از ماده اي جديد. در اين راستا روش هاي طراحي پايدار براي ارزيابي مواد موجود و ماده پيشنهادي به كار رفتند. براي بررسي فرضيه فوق، از دو روش آناليز چرخه عمر و خط بنيان سه گانه پايداري در ارزيابي مواد موجود و ماده پيشنهادي استفاده شد و امتياز كلي هر ماده از نظر پايداري محاسبه گرديد. اين پژوهش از روش هاي تحقيق ميداني-مشاهده اي و كتابخانه اي بهره مي گيرد و سنجش اطلاعات با روش هاي كمي و كيفي نشان ميدهد كه انتخاب سفال براي بسته بندي روغن زيتون مي تواند گزينه پايدار تري نسبت به ساير مواد موجود باشد.