بررسي عنصر روايي زمان در قصه هاي مجيد اثر مرادي كرماني

زمان يكي از نشانگرهاي مهم در روايت براي خلق داستان است كه ژرار ژنت فرانسوي آن را مطرح كرده است. از نظر او زمانمندي روايت با در نظرداشتن سه محور ترتيب، تداوم و بسامد شكل مي گيرد. بررسي اين عوامل نشان مي دهد كه نويسنده با برهم زدن نظم منطقي عنصر زمان در روايت به چه گزينش هايي دست زده و چه اهداف و مسائلي را مدنظر داشته است. مرادي كرماني يكي از نويسنده-هاي برجسته و منتقد حوزۀ ادبيات كودك و نوجوان در داستان هاي قصه هاي مجيد عليرغم رعايت سيري طبيعي و خطي در زمان روايت، در مواردي دست به برهم زدن ترتيب زمان روايت زده است كه با توجّه به اين كه شخصيت اصلي داستان ها(راوي)، كودك و يا نوجوان است، اهداف گوناگوني از جمله مطرح كردن فضاي اجتماعي و فرهنگي جامعۀ خود و نشان دادن فقر فرهنگي و اقتصادي موجود در آن را دنبال مي كند ، همچنين نحوۀ برخورد بزرگسالان آن جامعه با كودكان و نوجوانان، طبعاً براي آنها خواسته ها، آرزوها و آمال و هم چنين دغدغه ها و نگراني هايي را به همراه خواهد داشت كه از مهمترين محتويات و مسائل ذهني آنها مي شود. همچنين نوع نگاه، نگرش و انتقاد خود را نسبت به اين مسائل و معضلات اجتماعي و فردي نشان داده است. در مواردي استفاده از زمان حال نيز يكي از شيوه-هاي بيانگر اهداف راوي( شخصيت اصلي) است. شخصيت پردازي نيز از اهداف ديگر اوست.