تحليل روايت رمان انگار گفته بودي ليلي سپيده شاملو بر اساس نظريه‌ي انواع سرمايه‌ي پيربورديو

رمان نوع ادبي مدرني است كه بر تجربه‌ي فردي استوار است و متكي بر بازنمايي هويت‌هاي فردي است. بنابراين بهترين سندي است كه به صورت آگاهانه مي‌تواند ابعاد زندگي شخصيت‌ها را در خود بازنمايي كند. از جانبي جامعه‌شناسي انتقادي پير بورديو جهان اجتماعي را متشكل از ميدان‌هايي مي‌داند كه كنشگران در آن‌ها بر سر كسب سود و سرمايه در اشكال اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و نمادين با هم به منازعه مي‌پردازند و حجم و تركيب اين سرمايه‌ها و قابليت تبديل‌پذيري و توليد و بازتوليد آن‌ها جايگاه هر كنشگر را در جهان اجتماعي مشخص مي‌سازد. بر اين اساس بررسي جامعه‌شناسانه‌ي سرمايه‌هاي شخصيت‌هاي زن در رمان معاصر با ديدگاه انتقادي انواع سرمايه‌ي پير بورديو به خوبي مي‌تواند ما را در درك عميقي از جايگاه زنان در فضاي كلان اجتماعي و چگونگي جاگيري آن‌ها در ميدان قدرت ياري برساند. با بررسي جامعه‌شناسانه‌ي سرمايه‌هاي زنان در رمان انگار گفته بودي ليلي اثر سپيده شاملو حقيقت فرودستي زنان در ميدان‌هاي مختلف افشا مي‌شود؛ سرمايه‌ي اقتصادي شخصيت‌هاي زن از ضعفي بنيادي حكايت دارد، سرمايه‌ي نمادين آنان به شهرتي كه شراره در ميدان هنري عكاسي به دست مي‌آورد محدود مي‌شود و سرمايه‌ي فرهنگي‌شان در ساختار جهان اجتماعي نقش مولدي ندارد، تشكل و رابطه‌اي كه در شكل‌گيري يا تقويت سرمايه‌ي اجتماعي اين شخصيت‌ها مؤثر باشد در رمان ديده نمي‌شود و انواع سرمايه‌هاي زنان تحت تأثير فرقه‌ي ضاله‌ي محمود نقصان مي‌پذيرد. تنها شراره با تكيه بر آشناي قديمي پدر (آقاي رفيعي) سرمايه‌ي فرهنگي خود را عينيت مي‌بخشد.