نقش هنر محيطي در ايجاد فضاي شهري خاطره انگيز (مطالعه موردي: خيابان ولي عصر تهران )

امروزه هنر محيطي به عنوان پديده اي جديد، در نقاط مختلف دنيا متبلور شده و جايگاه خود را رفته رفته در بين شاخه هاي هنري پيدا كرده است. شهر، به عنوان محل شكل گيري رويدادهاي اجتماعي، بستر مناسبي جهت عرضه اين هنر به شمار مي رود. عناصر سازنده شهر با انتقال مفهوم و معني مي توانند در ايجاد خاطرات جمعي ميان ساكنين و نتيجتا هويت سازي و حس تعلق شهروندان اثر گذار باشند. در اين پژوهش تلاش شده است تا به اين پرسش پاسخ داده شود كه آيا هنر محيطي به عنوان عنصري جديد در شهر كه حامل معنا نيز مي باشد، مي تواند در ايجاد فضاهاي خاطره انگيز اثر گذار باشد و در اين صورت كدام عامل در تحقق اين هدف بيشترين اثر گذاري را دارد؟ روش تحقيق اين پژوهش از نوع توصيفي بوده و بدين منظور، ابتدا با استناد به منابع كتابخانه اي، ويژگي فضاهاي خاطره انگيز شناسايي شد كه بر مبناي آن سه عامل كالبد، فعاليت و معنا براي ايجاد چنين فضايي بايد داراي پتانسيل هاي كافي باشند. بر مبناي اين عوامل و پس از تعيين ريز معيارهاي لازم، پرسشنامه تدوين گرديد. به دليل تنوع و همچنين تعداد نمونه هاي بيشتر از هنر محيطي، خيابان ولي عصر تهران به عنوان محدوده مطالعه انتخاب شد. در نهايت نتايج حاصل از پژوهش نشان دهنده اين مطلب مي باشد كه خيابان ولي عصر از نظر سه عامل كالبد، معنا و فعاليت توانسته است فضاي شهري خاطره انگيزي براي شهروندان مهيا سازد كه در اين بين عامل كالبد، بيشترين اثر گذاري را داشته است.