بررسي تاثير استفاده از استراتژي‌هاي غيرفعال مناسب با اقليم تهران در كاهش نياز به انرژي‌هاي فسيلي در ساختمان‌هاي مسكوني

بحران انرژي، سوخت، آلودگي‌هاي زيست محيطي و گرم شدن زمين، لزوم توجه به طراحي مناسب ساختمان‌ها به عنوان يكي از بزرگترين مصرف كنندگان انرژي و توليد گاز گلخانه اي به ويژه مسكن كه بيش از 90 درصد ساخت و سازهاي شهري را شامل مي شود و پيشنهاد روشي در طراحي براي دستيابي به طرح هايي همساز با محيط و انرژي كارا را برجسته مي‌كنند. هدف اين پژوهش در نظر گرفتن شرايط اقليمي منطقه قبل از گرفتن تصميمات طراحي يك ساختمان توسط معمار به گونه اي است كه بتواند شرايط محدوده آسايش ساكنان را در فصول مختلف طبق شرايط تعريف شده در استاندارد 55 اشري تامين كند و به كمك استراتژي‌هاي غيرفعال مناسب با اقليم، از ساعات نياز به انرژي فسيلي بكاهد. به اين منظور به كمك نرم افزار مشاور اقليمي و داده‌هاي آب و هوايي تهران، نمودارهاي سايكرومتري تهيه و تحليل شدند و مشخص شد ساختمان بدون هيچ تمهيداتي تنها 1720 ساعت از كل سال در محدوده آسايش قرار دارد، 1890 ساعت نياز سرمايشي و 5135 ساعت نياز گرمايشي دارد و به كمك سرمايش غيرفعال از طريق سايه اندازي، تهويه طبيعي و شبانه ساعات نياز به سرمايش به حدود نصف (921 ساعت) و در نظر گرفتن بارهاي حرارتي داخلي و گرمايش غيرفعال به كمك جرم حرارتي و پنجره‌هاي رو به جنوب گرمايش به 3304 ساعت كاهش پيدا كرد.