تامين انرژي الكتريسيته يك واحد مسكوني در تهران به كمك انرژي خورشيدي و بررسي كاهش تاثيرات محيطي ناشي از آن

انرژي خورشيدي داراي بزرگترين قابليت براي برآوردن نياز جهان در آينده است و ايران نيز به دليل دارا بودن حدود 300 روز آفتابي از نظر دريافت انرژي خورشيدي در مقايسه با جهان در رده بالايي قرار دارد. اين در حالي است كه سهم انرژي‌هاي پاك در سبد مصرف انرژي كشور كمتر از يك صدم درصد است. محدوديت منابع انرژي فسيلي و ايجاد آلودگي‌هاي زيست محيطي لزوم توجه به ساختمان‌ها به عنوان يكي از بزرگترين مصرف كنندگان انرژي و توليد گاز گلخانه اي به ويژه مسكن كه سهم زيادي از ساخت و سازهاي شهري را شامل مي شود، مشخص مي كند. در همين راستا اهداف اين پژوهش محاسبه چگونگي جايگزين كردن انرژي فسيلي با انرژي پاك خورشيدي و در نتيجه كاهش تاثيرات محيطي و محاسبه بازگشت سرمايه راه اندازي نيروگاه خورشيدي خانگي به منظور ترغيب ساكنان و كارفرمايان انتخاب شد به اميد آن كه بخشي از وظيفه يك معمار كه شالوده طراحي ساختمان را مي نهند و تقريبا تمامي تصميماتي را كه مشخص كننده رفتار نهايي ساختمان در ارتباط با محيط است را پايه گذاري مي كند، به انجام برسد. براي نيل به اين هدف، به كمك داده‌هاي شركت توزيع نيروي برق استان تهران، ماشين حساب‌هاي انرژي خورشيدي ناسا و شركت‌هاي عرضه كننده پنل خورشيدي، تعداد پنل‌هاي موردنياز هر واحد مشخص و بازگشت سرمايه آن در كمتر از 5 سال تخمين زده و در نهايت منجر به جلوگيري از توليد حداقل 750 كيلوگرم دي اكسيد كربن توسط هر واحد به صورت سالانه شد.