مروري بر كاربرد حسگرهاي نوري نانوساختار بر پايه رزونانس پلاسمون سطحي در شناسايي آلاينده‌هاي نيروگاه‌ها

ورود مواد خطرناك مانند فلزات سنگين، آلاينده‌ها و پاتوژن‌ها به محيط زيست اعم از محيط هاي آبي و هوا منجر به آلودگي محيطي شده و سلامت بشر را به خطر مي‌اندازند. جهت شناسايي اين آلاينده‌ها مي‌توان از تجهيزات آناليز كننده مانند طيف سنجي نورمرئي-فرابنفش، فلوروسانس، كروماتوگرافي، طيف سنجي جرمي و طيف سنجي جذب اتمي استفاده نمود. وجود آلودگي‌هاي متفاوت در محيط زيست، روش‌هاي معمول آناليزي و تحليلي را كه قادرند آناليت‌هاي خاصي را شناسايي و تعيين كنند به چالش كشيده است. امروزه به دليل وسعت زياد آلاينده‌ها، نياز به ابزارهاي قدرتمند و با دقت بالا مي‌باشد. بنابراين مي‌توان با بكارگيري فناوري نانو در حسگرهاي نوري، آلاينده‌هاي صنعتي به ويژه نيروگاه‌ها را با دقت بالا شناسايي كرد و راهكارهايي را جهت كاهش و حذف آن‌ها به منظور حفظ محيط زيست ارائه نمود. رزونانس پلاسمون سطحي تكنيك قدرتمندي است كه هر گونه تغيير در حدفاصل دي الكتريك-فلز را به صورت برخط ودر زمان واقعي با حساسيت بالا بر روي يك تراشه با سطح نانوساختار بررسي و شناسايي مي‌كند. در سال‌هاي اخير محققين توانسته‌اند بسياري از آلاينده‌هاي گازي و فلزات سنگين را با روش SPR با حساسيت بالا شناسايي كنند.