تأثير ليگاتور كردن دو طرفه همه عروق تخمدان بر تغييرات هورموني و هيستوپاتولوژيك تخمدان

هدف: در اين مطالعه به جاي برداشتن تخمدان هاي سگ ماده جهت عقيم سازي، ليگاتور كردن همه عروق تخمدان ها بدون برداشتن آنها مورد بررسي قرار گرفته است. طرح مطالعه: سگ هاي ماده بالغ به طور كاملا تصادفي انتخاب شدند، در سه هفته به عنوان گروه كنترل بررسي شدند و در 8 هفته بعد همين سگ ها بعنوان گروه جراحي شده و تحريك شده با هورمون ارزيابي شدند و داده ها به صورت وابسته و تكرار شده جمع آوري و آناليز شدند. حيوانات: در اين پژوهش، 5 قلاده سگ ماده بالغ به صورت تصادفي انتخاب شدند. روش كار: ابتدا به مدت 3 هفته سگ ها در شرايط جديد نگهداري شدند (گروه كنترل). سپس تحت بيهوشي عمومي تزريقي، عروق تخمدان همه سگها بطور كامل ليگاتور دوبل زده شد. به مدت 4 هفته، پايش آنها انجام شد. سپس به همه سگ ها هورمون eCG (200 واحد بين المللي براي هر قلاده ، 5 روز، داخل عضلاني) و در روز پنجم يك دوز هورمون hCG (500 واحد بين المللي براي هر قلاده، داخل عضلاني) به منظور تحريك تخمداني تزريق شد. پس ازتحريك هورموني، به مدت 4هفته سگ ها تحت نظر بودند. در مدت 11 هفته، خونگيري، نمونه سيتولوژي واژن و ارزيابي التراسونوگرافي تخمدان ها به صورت هفتگي انجام شد. برداشت رحم و تخمدان (OHE) در همه سگها پس از 11 هفته، صورت گرفت. تخمدان ها جهت ارزيابي هيستوپاتولوژيك به آزمايشگاه ارسال شدند. نمونه هاي سرم جهت اندازه-گيري هورمون ها در دماي منهاي 20درجه سانتيگراد نگهداري مي شوند. نتايج: غلظت هورمون هاي پروژسترون و استروژن در هفته بعد از ليگاتور كردن عروق به شدت كاهش پيدا كرد و به حد پايه نزديك شد اما تفاوت آنها نسبت به قبل از ليگاتور كردن، معني دار نبود (05 /0 p ). تزريق هورمون هاي محرك تخمدان در 4 هفته بعد از ليگاتور كردن عروق تخمدان نتوانست رشد فوليكولي و متعاقبا افزايش هورمون ها را القاء نمايد. ارزيابي هيستوپاتولوژيك نشان داد كه تخمدان ها در 8 هفته پس از ليگاتور كردن دچار درجاتي از نكروز و تحليل در ساختارهاي كورتكس تخمدان شده اند. در معاينه اولتراسونوگرافي، رشد فوليكولي و تجمع مايع در بورس تخمداني مشاهده نشد. نتيجه گيري و كاربرد باليني: ليگاتور كردن دو طرفه همه عروق تخمدان سگ بدون برداشتن آنها مي تواند باعث عقيم سازي سگ ماده شود، بدون اينكه عوارض جانبي جراحي برداشتن تخمدان ها را داشته باشد.