اپيدميولوژي بيماري هاي ارتوپدي در سگ ها و گربه ها

هدف: بيماري هاي ارتوپدي دليل عمده درد و ناكارآمدي در سگ ها و گربه ها در تمام سنين, اندازه ها و نژادها مي باشد. شيوع مي تواند اساساً بين مفاصل متفاوت براي يك بيماري خاص متنوع باشد. براي مثال برآوردهاي شيوع براي استئوآرتريت سگ ها بين 3/14درصد در مفصل لگن و 0/86 درصد در مفصل شانه متغير است. روش كار: داده ها از تمامي سگ ها و گربه هاي ارجاعي به كلينيك تخصصي دام هاي كوچك دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه در طي سال 1389 جهت محاسبه برآوردهاي شيوع بيماري هايي درزير مجموعه سيستم اسكلتي عضلاني به كار برده شده و ليستي از متداول ترين تشخيص ها بسط داده شد. براي هر بيماري شمارشگري به عنوان شماره بيماران با تشخيص اختصاصي در پرونده پزشكي آن ها تعريف شد. عدد حاصله به عنوان عددي اختصاصي در گروه بيماران در گونه هاي خاص ، سن يا نژاد مناسب بود. نتايج: در سگ ها متداول ترين اختلالات مورد توجه دررفتگي استخوان كشكك و آرتريت بودند در حالي كه پارگي رباط صليبي و ديسپلازي مفصل لگن با سن افزايش مي يافت. دررفتگي كشكك در سگ هاي نژاد بزرگ جوان به دنبال سگ هاي نژاد بزرگ بالغ رايج ترين بود. شيوع تمام اختلالات وقتي كه اندازه نژاد افزايش يافت بيش تر شد به جز دررفتگي كشكك كه كاهش يافت. در سگ هاي نژاد كوچك تر دررفتگي كشكك به دنبال آرتريت شايع ترين بود در حالي كه آرتريت شايع ترين اختلال در سگ هاي بزرگ تر بود. در سگ هاي سايز متوسط به ترتيب پارگي رباط صليبي و ديسپلازي مفصل لگن شايع ترين اختلالات بعدي بودند. در گربه ها نيز رايج ترين اختلال در بين حيوانات جوان تر دررفتگي كشكك و در بين حيوانات مسن تر آرتريت بود. نتيجه گيري و كاربرد باليني: با توجه به نتايج اين مطالعه اختلالات اسكلتي عضلاني شامل يك سلسله از بيماري ها مي باشد كه هر كدام متناسب با سن ، نژاد و اندازه متفاوت در يك گونه ارجح اتفاق مي افتد.