مقايسه دو روش بيهوشي پنتوباربيتال و كتامين در جوجه ها قبل از اعمال ميكروسرجري مغز

هدف: در راستاي تحقيقات علوم پايه بر روي حيوانات آزمايشگاهي و شناسايي نورون هاي درگير در اخذ غذا و اشتهاي طيور، اعمال ميكروسرجري در مغز جوجه ها بسيار رايج است و از مهمترين مشكلاتي كه موجب تلفات حين عمل مي گردد رژيم بيهوشي است كه با توجه به اصلاح نژاد و رشد جهشي در طيور، اثراتي متفاوت از پيش بيني ها ديده مي شود، لذا بررسي بيشتر در اين امر ضروري مي باشد. طرح مطالعه: دو رژيم بيهوشي پركاربرد در تحقيقات در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفت، از يك طرف استفاده از پنتوباربيتال و از سوي ديگر تركيب زايلازين و كتامين هدف اين تحقيق بوده است. حيوانات: اين تحقيق بر روي تعداد 12 قطعه جوجه خروس گوشتي 20 روزه به وزن 800 گرم در دو گروه 6 قطعه اي صورت پذيرفت. روش كار: گروه اول جوجه ها با استفاده از پنتوباربيتال سديم بصورت وريدي و با دوز 25 ميلي گرم بر كيلوگرم بيهوش گرديدند و گروه دوم با رژيم زايلازين 1 ميلي گرم بر كيلوگرم و كتامين 30 ميلي گرم بر كيلوگرم بصورت داخل عضلاني بيهوش گرديدند. و در ادامه هر دو گروه عمل ميكروسرجري يكساني بمدت 25 دقيقه را تجربه كردند. نتايج: در گروه اول دپرسيون قلبي و افت تنفسي در مقايسه با گروه دوم ديده شد و ريكاوري طولانيتر و برگشت غذا به دهان از ديگر نتايج ثبت شده بود. در گروه دوم القاء بهتري صورت گرفت و مدت زمان بيهوشي كمتر بود و تنفس مطلوب تر انجام شد. نتيجه گيري و كاربرد باليني: اثرات سمپاتوميمتيك كتامين و عمل برونكودايلاتوري ناشي از آن موجب تنفس بهتر شد كه با توجه به ضعيف بودن جوجه هاي 20 روزه، فشار ناشي از جراحي بر روي پرنده را كاهش مي داد. در مقايسه با پنتوباربيتال نتايج نشان داد رژيم بيهوشي زايلازين و كتامين براي طول زمان ميكروسرجري مناسب تر بود، اثرات القاء و نگهداري آن نيز مطلوب بود.