سبك زندگي و ضرورت سلامت در مقابله با گرايش كاربران به خشونت در فضاي مجازي

هدف از انجام اين پژوهش ، بررسي سبك زندگي و تكنولوژي و گرايش روزافزون كاربران به استفاده از خشونت در فضاي مجازي مي باشد.امروزه خشونت به شكل جديد آن ، يعني در فضاي مجازي بروز پيدا كرده است و به يكي از جديدترين مباحث در حوزه آسيب هاي اجتماعي خظرزا تبديل شده است و ما شاهد گسترش روزافزون خشونت در فضاي مجازي در كنار خشونت در زندگي واقعي بويژه براي قشر در معرض خطر و آسيب پذير يعني كابران نوجوانان هستيم و پيشگيري از خطرات اين فضا امري مهم و حياتي است. فضاي مجازي با ويژگي هايي همچون: تنوع ، جذابيت ، پيچيدگي ، فردگرايانه ، سرگرم كننده ، ابرازهيجانات ، گستردگي و انعطاف پذيري اين فضا مورد توجه كاربران قرار گرفته است و تاثير مستقيمي بر نحوه سبك زندگي و سلامت آنان در همه زمينه دارد.اين پژوهش از نوع تحقيقات كاربردي و به شيوه كيفي و با روش آماري تحليل عاملي مي باشد و براي جمع آوري اطلاعات از ابزار مصاحبه استفاده شده است . نتايج نشان داد كه نوع خشونت در فضاي مجازي براي كاربران بيشتر از نوع خشونت غير كلامي در قالب چت همراه با كنش و واكنش متني سريع به ديگران مي باشد و همچنين اين خشونت در بين پسران بيشتر از دختران صورت مي گيرد و ميزان آن از حد متوسط به بالا است و در شبكه اجتماعي مجازي تلگرام، نسبت به شبكه هاي اجتماعي مجازي ديگر بيشتر مي باشد. همچنين در پايان مشخص شد كه سبك زندگي بر گرايش به خشونت د رفضاي مجازي موثر بوده و اعمال قوانين و مقررات پيشگيرانه اجباري بر ميزان سلامت در فضاي مجازي موثر بوده و علاوه بر اين اعمال كارهاي و امور فرهنگي، ديني، اعتقادي و اجتماعي مربوط به سلامت فضاي مجازي موثر مي باشد. در پايان مشخص شد كه علل گرايش به خشونت در فضاي مجازي از ديدگاه كاربران شامل موادري نظير: عدم دانش لازم و كافي در استفاده از فضاي مجازي (عدم سواد رسانه اي) ،پنهان بودن هويت افراد خشونت آفرين در فضاي مجازي ، بروز خشونت درجامعه واقعي و اثرات آن در فضاي مجازي ، وجود نگاه امنيتي، بسته و تدافعي نسبت به تكنولوژي و فضاي مجازي در جامعه ، عدم تخليه انرژي ها و هيجانات سالم و مثبت در فضاي جامعه و گسترش آن در فضاي مجازي ، نداشتن سبك زندگي معتدل گرايانه و تقليد و الگوبرداري منفي از ساير كاربران نوجوان در فضاي مجازي و در نهايت عدم برنامه ريزي ، سازماندهي ، نظارت و كنترل رفتار فرزندان در فضاي مجازي از طرف خانواده ها. در پايان به جمع بندي يافته ها و نتيجه گيري و ارائه راهكارهاي تربيتي و عملي اشاره مي شود.