شماره ركورد كنفرانس :
4016
عنوان مقاله :
تاثير ورزش بر خستگي دانشجويان دختر ساكن خوابگاه
پديدآورندگان :
عزتي مصلح مريم Aryai0812@gmail.com گروه مامايي، دانشكده پرستاري و مامايي، دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران، ايران , كشاورز مريم Keshavarz.m@iums.ac.ir گروه مامايي، دانشكده پرستاري و مامايي، دانشگاه علوم پزشكي ايران، تهران، ايران , منتظري علي info@ihsr.ac.ir گروه سلامت روان، پژوهشكده علوم بهداشتي جهاد دانشگاهي، دانشگاه علوم پزشكي تهران، تهران، ايران , ابراهيم خسرو k-ebrahim@sbu.ac.ir گروه فيزيولوژي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه شهيد بهشتي، تهران، ايران
كليدواژه :
ورزش , خستگي , دانشجويان
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش ملي سبك زندگي و سلامت
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: مطالعات نشان دهنده شيوع بالاي خستگي در ميان دانشجويان است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير ورزش بر خستگي دانشجويان دختر ساكن خوابگاه اجرا گرديد. روش كار: 99 دانشجوي شركت كننده در يك مطالعه نيمه تجربي در سه گروه پيلاتس، ورزش هوازي و كنترل قرار گرفتند. در دانشجويان حاضر در مطالعه قبل از شروع مداخله، 4 و 8 هفته پس از شروع مداخله، ميزان خستگي با استفاده از پرسشنامه چند بعدي سنجش خستگي(MFI-20) مورد ارزيابي قرار گرفت. دانشجويان در گروه هاي مداخله به مدت 8 هفته، 3 جلسه 1 ساعته در هر هفته به انجام تمرينات پرداختند. دانشجويان در گروه كنترل به انجام فعاليت هاي روزمره مشغول بودند. يافته ها: مقايسه بين گروهي نشان داد كه 4 و 8 هفته پس از شروع مداخله نمره كلي خستگي و تمام مولفه هاي آن در هر دو گروه مداخله بهتر از گروه كنترل بود(P 0/0001). همچنين 4 هفته پس از شروع مداخله نمره كلي خستگي و تمام مولفه هاي آن در دو گروه مداخله تفاوت آماري معناداري نداشت(P 0/05)، اما 8 هفته پس از شروع مداخله نمره كلي خستگي و تمام مولفه ها در گروه پيلاتس بهتر از گروه ورزش هوازي بود(P 0/05). نتيجه گيري: با توجه به اينكه انجام تمرينات پيلاتس و هوازي هردو توانسته اند بر بهبود خستگي دانشجويان موثر باشند لذا انجام اين تمرينات توسط دانشجويان توصيه مي شود.
