نقش سلامت معنوي در سبك زندگي با محوريت نهج البلاغه

انسان موجودي دو بعدي است كه داراي يك بعد جسماني و يك بعد روحاني است و هريك از اين دو نيز داراي بيماري و درمان مخصوص به خود است و سلامتي و بيماري هركدام از اين دو بعد در ديگري تاثير مي گذارد كه در روايات معصومين عليهم السلام نيز به اين موضوع اشاره شده است.در اين مقاله تلاش شده است با استناد به آيات قرآن و عبارات نهج البلاغه به زمينه هاي پيدايش ، بقاء ، تداوم و نيز آفات و آسيب هاي سلامت معنوي پاسخي شايسته داده شود.بر اين اساس مقاله ي حاضر به اين نتيجه رسيده است كه سعادت دنيوي و اخروي جوامع بشري در پاي بندي به اخلاق الهي ، رعايت حقوق يكديگر بالاخص حقوق متقابل حكومت و مردم-كه ضامن بقاء سلامت معنوي فرد ، خانواده و جامعه مي باشد-است.