تأثير آموزش تئوري محور بر ارتقاء فعاليت جسماني زنان جهت پيشگيري از پوكي استخوان در شهرري

زمينه و هدف: يكي از بيماري‌هاي بسيار تأثيرگذار بر زندگي افراد يك جامعه و به‌ويژه زنان و دخترانش پوكي استخوان مي‌باشد. پوكي استخوان، شايع‌ترين بيماري متابوليك استخوان است كه امروزه به‌عنوان يك معضل بهداشت عمومي شناخته شده است و با بالارفتن متوسط سنّ جامعه اهميت آن به‌ويژه براي زنان روز به روز بيشتري مي‌شود. هدف از اين مطالعه تعيين تأثير آموزش مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي بر رفتارهاي پيشگيري كننده از پوكي استخوان در زنان مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان ري در سال 96-1395 مي‌باشد. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه مداخله اي نيمه‌تجربي با گروه كنترل مي‌باشد، كه در دو گروه مداخله (53 نفر) و كنترل (53نفر) كه به روش تصادفي از زنان 30 تا 40 ساله مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان ري انتخاب شدند، انجام پذيرفت. نمونه‌گيري به روش تصادفي چند مرحله‌اي بود. داده ها پس از جمع‌آوري از طريق پرسشنامه‌هاي استاندارد مبتني بر الگوي اعتقاد بهداشتي درخصوص پوكي استخوان و فعاليت جسماني با نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و آزمون من‌ويتني تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: زنان در دو گروه كنترل و مداخله، از لحاظ مشخصات دموگرافيك همگن بوده و اختلاف معني‌داري بين دو گروه وجود نداشت. قبل از مداخله ميانگين نمرات آگاهي و سازه‌هاي الگوي اعتقاد بهداشتي در گروه‌ها تفاوت معني‌داري نداشت. اما بعد از مداخله، نمرات گروه مداخله، افزايش قابل ملاحظه‌اي داشت (001/0P ) همچنين ميانگين نمرات فعاليت جسماني گروه مداخله، يك ماه بعد از آموزش افزايش معناداري داشت (001/0P ) . نتيجه‌گيري: آموزش مبتني بر مدل اعتقاد بهداشتي نقش تأثيرگذاري در افزايش ميانگين نمرات كسب شده در سطح آگاهي و به تبع آن سازه‌هاي اين مدل و افزايش فعاليت جسماني در زنان داشت.