اثر حرارتي و هيدروليكي ناهمواري هاي حلقه اي با سطع مقطع مثلثي بر لوله هاي مبدل هاي پوسته و لوله

امروزه صرفه جويي در انرژي هاي تجديد ناپذير در صنعت به يكي از اساسي ترين دغدعه هاي بشري تبديل است. اين مهم جز با استفاده از به روز ترين مبدل هاي حرارتي امكان پذير نخواهد نبود. كار حاضر به بررسي اثرات حرارتي و هيدروليكي ناهمواري هاي حلقه اي بر مبدل هاي پوسته لوله در رژيم جريان آشفته پرداخته است. عدد بي بعد رينولدز در بازه 6000 تا 14000 بوده و براي تمايز بين لوله ها از دو نسبت e/d و p/d كه به ترتيب مبيُن نسبت عمق فرورفتگي به قطر داخلي لوله و نسبت فاصله حلقه ها به قطر داخلي لوله است استفاده مي شود. نتايج نشان ميدهد با افزايش نسبت عمق فرورفتگي و كاهش نسبت فاصله حلقه ها انتقال حرارت به صورت چشمگيري افزايش مي‏يابد ولي ضريب افت فشار نيز افزايش يافته است. لازم به ذكر است ميزان عمق فرورفتگي ها با ميزان اشفتگي در جريان و اختلاط ان رابطه مستقيم دارد. فاصله حلقه ها نيز در تعيين ميزان پايداري و ماندگاري آشفتگي ارتباط مستقيم دارد. هرچه فاصله حلقه از يكديگر افزايش يابد ماندگاري گردابه هاي ايجاد شده توسط فرورفتگي نيز كمتر خواهد شد. پيشنهاد ميشود براي دست يابي به بيشترين بازده حرارتي در رينولدزهاي بزرگ از نسبت فرورفتگي و نسبت فاصله كمتر استفاده شود. اما در رينولدزهاي كوچك از نسبت فرورفتگي و فاصله بزرگ استفاده شود.