بررسي رابطه ميان انتقال دانش، ايجاد دانش و نوآوري مداري شركت‌ها (مورد مطالعه: بيمه پارسيان)

در سال‌هاي اخير، سازمان ها و شركت ها به ميزان زيادي به اهميت دانش و اطلاعات واقف شده و تلاشهاي خود را در اين مسير متمركز نموده اند. زيرا آنها دريافته‌اند كه مديريت دانش يك نقش اساسي را در موفقيت نهايي شركت بازي مي‌كند. مي توان گفت كه مديريت دانش به عنوان يكي از جديدترين مفاهيم مطرح شده مديريتي در بهبود تسهيم و بكارگيري دانش‌هاي موجود سازماني مورد توجه بسياري قرار گرفته است. در اين محيط، ضرورت ارتباط ميان شركت ها و بازار اهميت بيشتري يافته و اين موضوع منجر به تغيير استراتژي بازاريابي شركت‌ها و نگرش آنها به بازار مي‌شود كه اين موضوع در تركيب نوآوري مداري و مديريت دانش در سال‌هاي اخير مشاهده شده است. هدف اين تحقيق بررسي رابطه ميان انتقال دانش، ايجاد دانش و نوآوري مداري بوده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كارشناسان و مديران مياني شعب غرب شركت بيمه پارسيان شهر تهران بوده است كه در بازه زماني ابتدا تا انتهاي اسفند ماه 1394 مورد پرسش قرار گرفته اند. يافته‌هاي تحقيق بيانگر اين موضوع بوده است كه كه از ميان متغيرهاي اثرگذار بر نوآوري مداري متغير ايجاد دانش داراي اثرگذاري بالاتري بوده و پس از آن انتقال دانش قرار داشته است.