بررسي اثرات فناوري اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال و بهره وري نيروي كار در

ظهور و گسترش وسايل ارتباط جمعي در سطح جامعه، متغيرهاي اقتصادي را دستخوش تغيير قرار داده است. يكي از متغيرهاي اصلي و مهم اقتصادي، سطح اشتغال جامعه است. فناوري اطلاعات و ارتباطات (فاوا) مي¬تواند نظام شغلي جامعه را دگرگون كند. اين مسئله در مورد همه كشورهاي جهان منجمله ايران صدق مي¬كند. از آنجايي كه بحث اشتغال يكي از موضوع¬هاي مهم در كشور محسوب مي¬شود، در اين مقاله سعي شده است پس از شناسايي اثر مهم فناوري اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال و بهره وري نيروي كاردركشور ايران، مدل با استفاده از تكنيك هاي اقتصادسنجي و آمارهاي سري زماني برآورد و مورد تجزيه و تحليل قرار گيرد. الگوي مورد نظر از طريق تكنيك¬هاي هم¬جمعي و مكانيسم تصحيح خطا و با استفاده از داده-هاي سري زماني (93-1350) تخمين زده شده است. نتايج اين مقاله نشان مي¬دهد كه فناوري اطلاعات و ارتباطات در كوتاه-مدت، اثر منفي بر اشتغال و بهره وري نيروي كاردارد اما در بلندمدت اين اثر مثبت خواهد بود. همچنين اثر فناوري اطلاعات بر بهره وري نيروي كار ماهر در ايران در بلندمدت، مثبت و بر نيروي كار غيرماهر منفي است.