ارزيابي تحليلي وضعيّت و تحوّلات سبك زندگي در كشور در دهه اخير؛ به سوي الگوي اسلامي ايراني سبك زندگي

در ديدگاه هاي متقدّم علوم اجتماعي، كردارها و سبك هاي رفتاري زندگي، براساس پايگاه اقتصادي و در ديدگاه هاي متأخّر، بر محوريّت فرديّت و انتخاب هاي فرد ارزيابي مي شود؛ يعني، مؤلّفه هاي مختلف اعمّ از نظام طبقاتي و گروه هاي اجتماعي و اقتصادي، نگرش هاي ديني، خانواده، انتخاب هاي فردي و ...، همگي در شيوه برساختن سبك زندگي افراد مؤثّراند. مقاله حاضر، با هدف ارزيابي تحليلي وضعيّت و تحوّلات سبك زندگي در كشور در دهه اخير و مقايسه آن با الگوي اسلامي ايراني سبك زندگي نگارش يافته است. در ابتدا، تعريف مفهومي، شاخص ها و الگوها و چارچوب مفهومي نظري سبك زندگي واكاوي شد. در ادامه، خلاصه اي از يافته ها و نتايج طرح ها و مقالات سبك زندگي در كشور در دهه اخير، به وسيله روش «تحليل ثانويه» آمده است. سپس با استخراج شاخص ها و الگوهاي اسلامي ايراني سبك زندگي، تحليل مقايسه اي انجام گرفته است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهند كه، سبك زندگي در ايران، بر اساس الگوي سبك زندگي غربي نيست؛ چون، علي رغم اينكه، در پوشش ها و مدها تشابه به سبك زندگي غربي مي شود، امّا در الگوهاي خريد و مصرف، شكل و الگوي متفاوتي را نشان مي دهد. هرچند در بخشي از اين سبك گزيني ها، نوعي دور شدن از هنجارها و باورهاي گذشته جامعه ديده مي شود. بنابراين، با اهتمام به الگوي اسلامي و ايراني سبك زندگي، وضعيّت سبك زندگي در كشور، با انتظارات ديني و هنجاري جامعه ايران زاويه دارد و تحليل مقايسه اي شاخص هاي احصاء شده در دو ساحت، اين واقعيّت را تاييد مي نمايد.