بررسي جامعه‌شناختي شاخص‌هاي پيشرفت و توسعه در جامعه اسلامي ايراني

اين پژوهش پس از بيان تاريخچه، خاستگاه، اصول، قضايا و آراي برخي از صاحب نظران رويكرد نوسازي كلاسيك، به مقايسه آن با رويكرد نوسازي جديد و انديشه صاحب نظران آن به ويژه در مورد جامعه ايران پرداخته و جايگاه هر يك از اين دو نظريه در علوم اجتماعي ايران را مورد نقد و بررسي قرار ميدهد. در اين نوشتار اشاره شده كه با توجه به فرهنگ عمومي جامعه ايراني و آداب و رسوم ايرانيان در طول تاريخ و خلقيات آنان، تئوري نوسازي كلاسيك به عنوان چارچوب نظري در تحقيقات، بينش ها و نظريه پردازي در جامعه ايراني انتخاب مطلوب و مناسبي نبوده و به همين دليل در عمل از موفقيت چنداني برخوردار نشده است. بر اين اساس نظريه پيشنهادي نظريه نوسازي براي بررسي جامعه كنوني ايران در جهت توسعه و پيشرفت معرفي ميشود. نكته حائز اهميت در اين نظريه توجه به مؤلفه هاي ديني، فرهنگي و سنتي جامعه كنوني ايران براي رسيدن به پيشرفت و توسعه بوده كه به برخي از اين مؤلفه ها اشاره خواهد شد.