مقايسه ديدگاه‌هاي پسا‌مدرن توسعه با الگوي مورد نظر در سند چشم انداز 20 ساله

بعد از انقلاب اسلامي در سال 1357 همواره دغدغه طراحي الگوي اسلامي و ايراني پيشرفت براي كشور وجود داشته است. چشم انداز بيست ساله توسعه الگوي بومي را عرضه مي نمايد. در اين پژوهش درصدد تبيين نسبت بين الگوي پست مدرنيستي توسعه و سند چشم انداز بيست ساله مي باشيم. ابتدا شاخصه هاي الگوهاي مدرنيستي و تك خطي توسعه را مطرح كرده ايم سپس انتقادات پست مدرنيستي نسبت به اين شاخص ها را بيان داشته ايم. در نهايت سوال پژوهش چنين است: آيا نسبتي بين سند چشم انداز بيست ساله و الگوهاي پست مدرنيستي وجود دارد؟ با ارزيابي اين نسبت مشخص مي گردد كه تناسب چنداني بين اين دو وجود ندارد و وجه مشترك اين دو الگو، نفي الگوهاي تك خطي است كه اين وجه اشتراك بيشتر از منظر هستي شناسانه به چشم مي خورد؛ ولي با توجه به نسبي گرايي شديد و هومانيستي ديدن پديده هاي اجتماعي در ادبيات پسامدرن، از جهت معرفت شناسي تفاوت زيادي بين ديدگاههاي پسامدرن و سند مورد نظر وجود دارد. نهايتاً مي توان چنين نتيجه گرفت كه وجوه افتراق اين دو بيش از اشتراكات آنان است به همين جهت مي توان نسبت عموم و خصوص من وجه ميان اين دو قائل شد.