ساخت‌شكني فراروايت‌هاي توسعه

توسعه يكي از مهم ترين مفاهيمي است كه در دوران مدرنيسم مطرح شد، اما اعتبار اين نظريات در دوران پست مدرن با چالش ها و ترديدهاي فراواني روبرو شده است. اين امر بيش از هر چيز به سبب انتقاد ديدگاه هاي پساساختارگرا از نظريات توسعه در يافتن مدلول ثابت و كاملي از مفهوم توسعه در متن بوده است و بر اساس آن، دعوي علم خودپرورده و ادعاهاي مربوط به گسست كامل از سنت به چالش كشيده مي شوند؛ لذا در پژوهش حاضر، براي فهم فراروايت هاي توسعه از رويكرد پست مدرن، ابتدا ويژگي هاي نظريات مدرن باز خواني شده و آنگاه با قرائتي واسازانه، اصول، چارچوب ها و برنامه هاي كلان در فراگفتمان هاي توسعه را شناسايي و سپس با شالوده شكني اين فراروايت ها، مفروضات و انگاره هاي ذهني نهان شده در پس اين نظريات را شناسايي نموده ايم و نهايتاً دعوي اين نظريات، مبني بر داشتن موضع استعلايي و يا عينيت بخشيدن و طبيعي سازي را كه به آنها وجهي فراروايتي داد، مورد سئوال قرار مي دهيم. در اينجا با بهره گيري از نظريات ساخت شكنانه، مفروضه هاي پنهان در نظريات توسعه را آشكار و دعوي فراروايتي آنها به چالش كشيده و بدين سان امكان ظهور و بروز نظريات بومي مهيا مي شود.