ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮات رﻃﻮﺑﺖ ﻧﺴﺒﻲ و دﻣﺎي ﻣﺤﻴﻂ در ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻳﻚ ﻣﺪول از نيروگاه سيكل تركيبي گيلان

ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، اراﺋﻪ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﻠﻲ از ﻧﻘﺶ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﻴﻄﻲ و ﺧــﺎرج از ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺮروي ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻧﻴﺮوﮔﺎه و ﻣﺪلﺳﺎزي آن در زﻣﻴﻨــﻪي ﭼﺮﺧــﻪ ﺗﺮﻣﻮدﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺪف اﺻﻠﻲ اﻳﻦ ﻣﺪل، اﻳﻦ اﺳــﺖ ﻛــﻪ در ﻋــﻴﻦ ﺳﺎده و ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻬﻢ ﺑﻮدن، از ﻗﺎﺑﻠﻴــﺖ اﻃﻤﻴﻨــﺎن ﻣﻨﺎﺳــﺒﻲ در ﻣﺤﺎﺳــﺒﺎت و اراﺋﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺣﻮل ﻧﻘﻄــﻪ ﺧﺎرج از ﻃﺮاﺣﻲ ﻳﻌﻨﻲ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ در ﺑﺎر ﻛﺎﻣﻞ و ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺧﺎرج از اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﻳﺰو( ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. در اﻳــﻦ ﻣﻘﺎﻟــﻪ، ﺗﻮﺳــﻂ ﺷﺒﻴﻪ ﺳﺎزي ﻧﻴﺮوﮔﺎه ﺳﻴﻜﻞ ﺗﺮﻛﻴﺒــﻲ ﮔــﻴﻼن در ﻧــﺮم اﻓــﺰار ﺗﺮﻣﻮﻓﻠــﻮ، و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ي ﻧﺘــﺎﻳﺞ آن ﺑــﺎ داده ﻫــﺎي واﻗﻌــﻲ ﻧﻴﺮوﮔــﺎه، ﺑــﻪ ﺑﺮرﺳــﻲ ﺗــﺎﺛﻴﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮات رﻃﻮﺑﺖ ﻧﺴــﺒﻲ و دﻣــﺎي ﻣﺤــﻴﻂ ﺑــﺮ ﻋﻤﻠﻜــﺮد ﻧﻴﺮوﮔــﺎه ﻣــﺬﻛﻮر ﻣﻲﭘﺮدازﻳﻢ. ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺎس ﺑﺎ ﻛﺎﻫﺶ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻪ ﻣﻴــﺰان 30 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻲﮔﺮاد، ﺗﻮان ﺧﺎﻟﺺ ﺧﺮوﺟﻲ ﺗﻮرﺑﻴﻦ ﮔﺎز ﺣﺪودا 26 ﻣﮕــﺎوات و ﺑﺎزده ﺗﻮرﺑﻴﻦ ﮔﺎز 1/38 ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ، و ﻧﻴﺰ ﺑﺎ اﻓــﺰاﻳﺶ 60 درﺻــﺪي رﻃﻮﺑﺖ ﻧﺴﺒﻲ از 30 ﺗﺎ 90 راﻧــﺪﻣﺎن ﻧﻴﺮوﮔــﺎه ﺗــﺎ 0/04 اﻓــﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ.