نوآوري در پژوهش هاي دانشگاهي رويكردي در تحقق اقتصاد مقاومتي: تدوين مدل

يكي از مباحثي كه امروزه مورد توجه بسيار قرار گرفته، موضوع اقتصاد مقاومتي است كه در تعريف، آن را اقتصادي دانسته اند كه هم روند روبه رشد اقتصادي در كشور محفوظ بماند و هم آسيب پذيري را كاهش دهد. از سوي ديگر، دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي با كاركردهاي اصلي خود شامل: آموزش، پژوهش، و كارآفريني به عنوان عاملي مهم در توسعه كشور مطرح مي باشند و از آنجا كه اين مراكز نقش بسيار مهمي از لحاظ پرورش نيروي انساني متعهد و متخصص بر عهده دارند، نياز به افراد خلاق و نوآور در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي اهميت ويژه اي دارد. براين اساس، دانشگاه را مي توان نهاد خلاقيت و نوآوري به شمار آورد. نوآوري، هر نوع فرآيند كاري نو و متفاوت از گذشته و اختراعات جديد، و خلاق بودن در فعاليت هاي اقتصادي و تجاري است. براين اساس، خلاقيت و نوآوري در آموزش عالي در واقع نوعي كندوكاو براي يافتن پاسخ هاي نو به فشارها و تغيير و تحولات محيطي است. اهميت نوآوري سبب شده است كه نه تنها علوم مختلفي هم چون روانشناسي با ارايه نظريه هاي متعددي به آن بپردازند؛ بلكه در تمام علوم، يافتن موضوعات يا استفاده از روش هاي جديد اهميت فراوان پيدا كند. با توجه به آنچه ذكر گرديد هدف مقاله حاضر كه به صورت توصيفي و تحليلي نگاشته شده است، تدوين مدل مفهومي نوآوري در پژوهش هاي دانشگاهي و تحقق اقتصاد مقاومتي مي باشد. نتايج تحقيق حاكي از آن بود كه خلاقيت و مشاركت پژوهش هاي نوآور در توليد دانش نو و سپس، تجاري سازي يافته هاي پژوهشي اهميت فراواني دارد و دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي با ارايه پژوهش هاي كاربردي و تقاضامحور مي توانند در تحقق اقتصاد مقاومتي نقش ويژه اي ايفا نمايند. به عبارت ديگر، انجام پژوهش هاي اقتصاد محور يكي از مهم ترين راه هاي دستيابي به اهداف اقتصاد مقاومتي است. همچنين، رسيدن به نوآوري در پژوهش نياز به توجه جدي به آموزش تفكر تحليلي و انتقادي دارد. در اين راستا، لازم است تا پژوهشگران دانشگاهي رويكردي را براي انتخاب موضوع پژوهش برگزينند كه نوآوري را به منزله يك اصل در اولويت قرار دهد.