هدفمند سازي يارانه ها در آموزش عالي از منظر سياستهاي اقتصاد مقاومتي

پرداخت يارانه به آموزش عالي يك ابزار قوي سياستي در دست دولتهاست تا كارايي و برابري در نظام آموزش عالي و به تبع آن نظام كلان اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را بهبود بخشند.از آنجاييكه هدفمندسازي يارانه ها يكي از اهداف راهبردي دولت در اقتصاد مقاومتي است و با توجه به اينكه آموزش عالي بعنوان يك فعاليت پرهزينه ركن اساسي اقتصاد دانش بنيان است و از سوي ديگر، مبالغ زيادي از منابع مالي دولت صرف نظام آموزش عالي كشور مي شود لازم است با توجه به سياستهاي اقتصاد مقاومتي تغييراتي در سياستهاي يارانه اي در نظام آموزش عالي براي نيل به كارايي و برابري بيشتر ايجاد شود. اين مقاله بر آن است تا با استفاده از روش مطالعه اسنادي و بهره گيري از مباني نظري و تجربيات ساير كشورها، راهكارهايي مطلوب و مناسب جهت توزيع يارانه هاي در آموزش عالي در راستاي سياستهاي اقتصاد مقاومتي ارائه دهد. نتايج اين مقاله بيانگر آن است كه در ايران، نگاهي كل نگر به يارانه ها در آموزش عالي وجود نداشته و نتوانسته است از يارانه ها در آموزش عالي بعنوان يك ابزار مهم، در اصلاح نظام آموزش عالي استفاده كند. براي تحقق سياستهاي اقتصاد مقاومتي نيازمند تغييرات گسترده اي در حوزه پرداخت يارانه هاي آموزش عالي هستيم زيرا در شرايط حاضر يارانه ها در نظام آموزش عالي همه نظام آموزش عالي را تحت پوشش قرار نمي¬دهد از آن به عنوان ابزار سياستگذاري استفاده نمي شود. از اينرو لازم است دولت، علاوه بر تجديد نظر در سيستم كلان تامين منابع مالي دانشگاهها و موسسات آموزش عالي بايد در حوزه هايي مانند انواع وامهاي دانشجويي، سيستم مالياتي، بن هاي دانشجويي، پرداخت يارانه به افراد كم درآمد، ارائه بورس تحصيلي به اصلاحات اساسي دست بزند.