شماره ركورد كنفرانس :
4026
عنوان مقاله :
به كارگيري سويه استرپتومايسس در توليد كود زيستي فسفاته و بررسي تاثير آن در رشد گياه تربچه
پديدآورندگان :
شكوهي نهرخلجي امين aminshokoohi@ymail.com كارشناس ارشد، ميكروبيولوژي، گروه ميكروبيولوژي، دانشكده علوم پايه، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات كرمان , پورسيدي شهرام استاديار، دكتري بيوتكنولوژي، گروه بيوتكنولوژي، دانشكده كشاورزي، دانشگاه شهيد باهنر كرمان , خوشرو سيد محمد رضا استاديار، دكتري فيزيولوژي گياهي، گروه ميكروبيولوژي، دانشكده علوم پايه، دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمان , اميني جاويد استاديار، دكتري ميكروبيولوژي، گروه ميكروبيولوژي، دانشكده علوم پايه، دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرمان , توحيدي اسما كارشناس ارشد، ميكروبيولوژي، گروه ميكروبيولوژي، دانشكده علوم پايه، دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم
كليدواژه :
باكتريهاي حل كننده فسفات , استرپتومايسس , كود زيستي فسفاته , ليگنيت , Raphanus sativus.L
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس ملي علوم زيستي ايران
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: باكتريهاي حل كننده فسفات براي افزايش فراهمي فسفر مورد نياز گياه كارآمد به نظر ميرسند. با توجه به اينكه اغلب خاك هاي ايران آهكي بوده و در اقليمهاي خشك و نيمه خشك هستند، وجود pH بالا، درصد زياد كربنات كلسيم، كمبود مواد آلي و خشكي خاك باعث شدهاند كه جذب فسفر كمتر از مقدار لازم براي تامين رشد بهينه اغلب محصولات كشاورزي باشد، لذا هدف از اين پژوهش به كارگيري سويه استرپتومايسس در توليد كود زيستي فسفاته و بررسي تاثير آن در رشد گياه تربچه ميباشد. مواد و روشها:cells/ml 109×8 باكتري استرپتومايسس با سطوح مختلف مواد حامل شامل تيمارهاي T1 : ليگنيت، T2 : ليگنيت + خاك فسفات 1%، T3 : ليگنيت + خاك فسفات 2%، T4 : ليگنيت + سويا 1%، T5 : ليگنيت + خاك فسفات 1% + سويا 1%، T6 : ليگنيت + خاك فسفات 2% + سويا 1% تلقيح گرديد و در بازه زماني مشخص تحت تنشهاي دما، شوري، خشكي، UV و pH قرار گرفتند و بهترين تيمار در اين مرحله با اندازه گيري جمعيت ميكروبي به روش پليت كانت انتخاب شد. همچنين كليه تيمارها به دور از شرايط تنش در دماي اتاق به مدت 90 روز نگهداري شده و بقاء باكتري در آنها در اين بازه به روش پليت كانت بررسي شد. تيمارهاي طراحي شده با بذر Raphanus sativus.L تركيب و در گلدان به كار گرفته شد، پس از 4 هفته پارامترهاي رشد و فسفات گياه و بقاء باكتري در ريزوسفر بررسي گرديد. يافته ها: نتايج حاصل از تجزيه واريانس داده ها نشان دهنده برتري تيمار T6 نسبت به ساير تيمارها در طي تنشهاي انجام گرفته بود. نتايج حاصل از ميانگين بقاء باكتري در تنشها نشان دهنده كاهش بقاء در طي زمان بود. بررسي كشت گلخانهاي گياه تربچه نشان داد بيشترين طول برگ، وزن خشك، وزن تر، فسفات گياه و ميانگين بقاء باكتري در ريزوسفر در تيمار T6 مشاهده شد و همچنين بيشترين بقاء باكتري در بازه زماني 90 روز از اين تيمار ديده شد. نتيجه گيري: سطوح بالاي خاك فسفات در تركيب با سويا بهترين نتيجه را در افزايش بقاء باكتري در بازه زماني 90 روز و ريزوسفر و افزايش پارامترهاي رشد گياه نشان داد. تيمار T6 در مقايسه با ساير تيمارها و كنترل به عنوان فرمول نهايي براي سويه استرپتومايسس جهت آزمايشات بعدي پيشنهاد ميگردد.