مطالعه تطبيقي و تحليل توحيد و معرفت الهي در دو اثر جاودانه مختار نامه عطار و اوپانيشادها

در چهاندوگيا كه به بخش قديم و منظوم اوپانيشادها تعلق دارد آمده است كه ودا ها آب زندگي خوانده مي شوند و اوپانيشاد را جوهر آب زندگي دانسته اند و در اصل خلاصه و چكيده ودا هاست . دراوپانيشادها فكر انسان به طور ناگهاني و بدون سابقه در طبقات مجهول و نا آشناي خيال به طيران در مي آيد و در اصل و اساس خود گقتگوي فلسفي و تمثيلي ميان انسان با معبود خويش برا ي يافتن معرفت الهي در جهان هستي است .گفتگو در اوپانيشاد با سفر دروني در غالب گفتار هاي تمثيلي منظوم آغاز مي شود بزرگان اهل معرفت بر اين باورند كه اوپانيشاد قطره يي از درياي بيكران شناخت حق. عطار نيشابوري استاد مسلم گفتار ها و روايات تمثيلي كه يكي از اضلاع مثلث ادبيات غني ايران كه ان دو ديگر اضلاع سنايي و مولوي است نيز راه شناخت حق را علاوه بر زبان حال يا رمز و اشاره در غالب مجموعه رباعياتي با نام مختار نامه مي سرايد وي از يك لحظه معنوي و روحي سخن مي گويد .تمام حالاتي كه بر يك عارف آگاه و سالك راه بين مي گذردرا در رباعياهاي خود جلوه گر مي سازد .اضطراب عارف، شوق و تحير و شوريدگي و جنون الهي و بسياري از حالات عرفاني كه كلمه اي خاص براي آن يافت نمي شود را مي توان در مختار نامه عطار و گفتارها منظوم اوپانيشاد به خوبي دريافت. اين پژوهش بر آن است تا با بررسي و تحليل معرفت و شناخت حق در مختار نامه عطار و مطالعه تطبيقي آن با گفتار هاي منظوم و تمثيلي او پانيشاد به اثبات لزوم شناخت ذات باري تعالي در اين دو اثر جاودانه دست يابد.