مطالعه بينامتني حكايت تمثيلي « باز و كمپير زن » در سه اثر عرفاني كشف المحجوب، اسرارنامه و مثنوي معنوي

بي ترديد يكي از جنبه هاي قابل تأمّل در آثار عرفاني، وجود حكاياتي مشترك بين آن ها است. كشف ارتبـاط ميـان اين حكايات مشترك كـه نشان دهندۀ گفت و گـوي ميان آثـار است، بستر پژوهش حـاضر را شكل مي دهد؛ در اين راستا، سعي بـر آن است تـا نخست سرچشمه هاي روايي حكايت «باز و كمپير زن» تعيين و فراواني موضوعي پيش متن هاي يافته شدۀ حكايات مشخص شود؛ در ادامه بـا بـررسي آموزه ها و تحليل درون مايۀ حكايات، هدف از نقل آن ها و نـوع تصرف راوي نسبت به پيش متن ها تعيين گردد و سپس در بخش تحليل ادبي با بررسي نوع ارتباط حكايات بنا بر نظريۀ فزون متنيّت، دلايل مشابهت و اختلاف عناصر روايي ـ ساختاري حكايت ها و كاركرد عنصر زبان و نوع رابطۀ صورت و معني، نمايان گردد. افزودن پيش متن هاي ديگري به يافته هاي پژوهندگان پيشين، تبيين گشتار معنايي عطار و مولوي در مضمون پيش متن ها، بررسي چگونگي كاربرد مؤلفه هاي روايي و عناصر داستان در نقل هاي متعدد يك حكايت، بخشي از دستاوردهاي پژوهش حاضر است.