بررسي وتحليل گفت وگو در حكايت هاي ديوانگان درمنطق الطير عطار

عطار درمنطق الطير حكايت هايي اززبان ديوانگان نقل مي كند، كه درقالب اين حكايت ها نكات عرفاني وفلسفي بيان شده است .دربيشتر اين حكايت ها گفت وگوهاي شخصيت ها بازگوكننده و زمينه ساز نظريه هاست.ازاين رو نگارنده اعتقاد دارد عطار به واسطه ي گفت وگودراين حكايت ها علاوه براين كه نكات عرفاني وسلوك را تفهيم مي كند، فرهنگ وعقايد وباورهاي قشرهاي اجتماعي وگروه هاي متفاوت طبقاتي روزگار خودرا ترسيم مي نمايد. واژگان وعباراتي كه شخصيت ها برزبان مي آورند،، معرف طبقه اجتماعي وفرهنگي وجايگاه آن ها در روزگارشان است.اگرچه دراين حكايت ها ديوانگان شخصيت هاي داستان هستند، اما درضمن آن ها اختلافات طبقاتي به خوبي نموداراست.در اين پژوهش ابتدا تعاريفي ازداستان وعناصر آن آمده است سپس با تاكيد برعنصر گفت وگو عناصر داستان بررسي مي شود ودرادامه گفت وگو ي حكايت ها ي ديوانگان تحليل مي گردد، به اين منظور كه آشكار گردد گفت وگو ها تاچه ميزان برسرعت نوشته تاثير دارند و تاچه مي توانند بيانگر حالات روحي، جهان بيني وطرز تفكر شخصيت هاباشند؟