بررسي و الويت بندي عوامل مؤثر بر انگيزش كاركنان در صنعت ساخت

رسالت مديريت و هدف اصلي مديران هر سازمان استفاده موثر و بهينه از منابع و امكانات گوناگون چون نيروي كار، سرمايه، مواد، انرژي و اطلاعات است. در اين رسالت استفاده بهينه از نيروي انساني از اهميت خاصي برخوردار است، چرا كه انسان برخلاف ساير منابع سازماني داراي عقل و اختيار است و مدير نمي تواند به سادگي از آن استفاده نمايد و مهم تر اينكه نيروي انساني نه تنها يك منبع سازماني است بلكه تنها عامل به كارگيري ساير عوامل مي باشد، اين نقش در صنعت ساخت اهميت بيشتري مي يابد چرا كه انسان عصر اصلي در اين صنعت است. حال اگر اين انسان با انگيزه و توانمند و بهره ور باشد مي تواند ساير منابع را به نحو احسن و مطلوب به كار گيرد و نهايتاً سازمان را به اهداف استراتژيك خود برساند. اما اينكه چگونه انگيزه در نيروي انساني افزايش مي يابد؟ هدف اصلي اين پژوهش بررسي و اولويت بندي عوامل تأثيرگذار بر انگيزش كاركنان در صنعت ساخت است. چرا كه شناخت و اولويت بندي نيازهاي كاركنان و مديران براي تمركز تلاش هايشان به آن دست نيازهايي كه بيشترين سطح انگيزش و رضايت خاطر را ايجاد مي كند، كمك مي كند. در اين مقاله علاوه بر شناسايي عوامل مؤثر انگيزشي، ميزان اهميت و اولويت بندي اين عوامل با استفاده از فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) براي تصميم گيري مديران معرفي شده است.