ارزيابي ريسك پروژه هاي ساختماني بر اساس سيستم استنباط فازي

هر آنچه بر كيفيت، هزينه و دوره زماني انجام پروژه موثر باشد مورد توجه مديران پروژه است و سعي در درك واقعي تر ماهيت آنها جهت دستيابي به راهي مطمئنتر براي كنترل و مديريت آنها دارند تا هرچه بهينه تر به اهداف پروژه نائل آيند. ريسك ها از اهم مسائل تاثيرگذار بر اهداف پروژه اند چه بسا با ناديده گرفتن آنها، پروژه به شكست مي انجامد. از اين رو شناسايي و اولويت بندي ريسك ها در مراحل مختلفپروژه ميتواند مديران پروژه را در برنامه ريزي و اتخاذ تصميم بهتر ياري دهد. با توجه به اينكه ريسكها از ماهيت غيرقطعي برخوردارند و تئوري منطق فازي با موارد ابهام و عدم قطعيت در علوم مختلف تعاملي مناسب دارد، در اين پژوهش براي ارزيابي ريسك ها از سيستم استنباط فازي استفاده نمودهايم. بدين صورت كه ابتدا با مطالعه آثار گذشته و بررسي نظرات كارشناسان و متخصصان خبره ريسك هاي پروژه هاي ساخت را شناسايي نموده و با استفاده از مدلي برگرفته از سيستم استنتاجي فازي- عصبي تطبيقي (ANFIS) به ارزيابي كمي ريسك هاي پروژه پرداخته و با محاسبه مقدار ريسكبه اولويت بندي آنها پرداختيم. علاوه بر آن روش جديدي براي مواردي كه دسترسي به تعداد خبرگان كافي امكان پذير نيست و يا داده ها ناكافي است ارائه شده است. در نهايت اعتبار روش پيشنهادي را بررسي نموده كه به نتايج بهتري منجر گرديد و لذا اين روشرا به مديران پروژه هاي ساخت توصيه مي نماييم.