ارتقاء سلامت نظام اداري و مبارزه با فساد

فساد اداري- مالي طبق تعريف سازمان شفافيت بين المللي آن دسته از فعاليت هاي كاركنان و مسئولان دولت را شامل مي شود كه اولاً به منافع عمومي لطمه بزند. تحقيقات متعددي توسط محققين در خصوص تبيين عوامل مؤثر بر فساد و ارائه نظريات مختلف صورت گرفته است، ولي بسياري از آنها از ابعاد جامعه شناختي، روانشناختي، حقوقي، سياسي، حسابداري و اقتصاد جامعه به تبيين موضوع پرداخته و بررسي هاي انجام شده در خصوص عوامل درون سازماني مؤثر بر فساد اداري- مالي در مقايسه با آنها محدود است. پژوهش حاضر نيز با توجه به اهداف و موضوع تحقيق از نوع كاربردي مي باشد، و همانگونه كه فساد اداري- مالي باعث زير سوال رفتن عدالت، مسئوليت، و كاربرد ثروت و قدرت مي شود هدف از انجام اين پژوهش ارائه راهكارهاي مناسبي براي كاهش فساد در سازمان هاي دولتي مي باشد. بررسي ريشه هاي فساد اداري ما را به دلايلي رهنمون مي سازد كه موجد محيطي است كه در بستر آن عوامل انساني جرأت مي‏يابند تا به راحتي با سوء استفاده از موقعيت شغلي ايجاد شده، دست به اقداماتي بزنند كه در پرتوآن حقوق اجتماعي، اقتصادي و سياسي شهروندان نقض و يا حق مسلم فرد يا گروهي به آساني پايمال يا به ناحق به ديگران واگذار شود، حال مي توان اين نتيجه را گرفت كه پيشگري از تخلفات سازماني زيربنا و مقدمه سالم‏سازي محيط سازماني است و عوامل مختلفي در سالم سازي محيط سازماني تأثير دارد كه يكي از اساسي ترين آنها توجه به عوامل انساني و مديريتي است و علت آن اين است كه محور و قالب سالم سازي، انسانهاي سازماني هستند. بنابراين اگر انسانهاي سازمان سالم و پرورش يافته گردند