امنيت شغلي و كاهش تخلفات در پرتو قانون كار

اين مقاله به مطالعه امنيت شغلي و كاهش تخلفات در پرتو قانون كار مي پردازد. حيات انسان در جامعه با كار عجين شده است. بشر از همان سپيده دم تاريخ با بكارگيري هوش، آگاهي و فعاليتهاي فكري خويش به ابزارسازي پرداخته و همواره در تلاش و تكاپو و جستجو بوده است تا با استفاده از حداقل امكانات موجود به آنچه نياز دارد دست يابد و بدين ترتيب كار وي هر روز پيچيده تر شده و از مرحله طبيعي و غريزي بيشتر فاصله گرفته و جنبه فني، علمي و فرهنگي يافته است. از سوي ديگر زندگي اجتماعي مستلزم همكاري و برآوردن نيازهاي متقابل انسانهاست؛ اين امر منجر به تقسيم كار و توسعه تخصص ها و مهارتها شده و روابط اجتماعي و سازمان يافته او را درقالب نهادها و مؤسسات گسترش داده است.كار انسان هم با تجربه و دانش او درآميخته هم به صورت يك امرفرهنگي و ارزشي جلوه گرشده و بدين سان بين انديشه ،كار و روابط اجتماعي پيوند ناگسستني پديد آمده است. درحقوق اسلام نيز كار به عنوان يك ارزش و فضيلت مورد توجه قرارگرفته و هدف شارع مقدس اسلام از كار تهذيب نفس و تربيت انسان براي سعادت دنيا و آخرت است همچنانكه در قرآن مجيد ، نهج الفصاحه و احاديث متعدد خداوند سبحان مؤمنين را به تعليم و تزكيه نفس، اخلاق و توجه به خودسازي دعوت نموده كه اساس آن مبتني بر كار،كوشش، قسط ، عدل ، حق وحقيقت است از جمله در آيه ۳۹ سوره نجم كه مي فرمايد: لَيسَ لِلاِنسانَ اِلّا ما سَعي «تلاش انسان در حدتوانايي او مي باشد». ساختار اين مقاله در طي دو فصل معين گردآوري شده است .نتيجه اي كه مي توان ارائه نمود اين است كه حمايت قانون كار از افراد و كارمندان مي تواند باعث ايجاد منيت شغلي براي آن ها گردد لذا در كنار اين امنيت عاملي كه محقق مي شود بحث كنترل و نظارت خواهد بود كه در ازاي آن عدالت و كنترل فساد تامين خواهد شد.