بازتاب رفتار حكومت ها در كتب تاريخي با نگاهي به جامعه شناسي سياسي نوين (تا قرن پنجم )

گستره‏ي زبان و ادبيّات فارسي آئينه‏اي است كه تمامي جوانب زندگي انساني را دربرگرفته و اديبان در آثار منظوم و منثور پارسي جاذبه هاي فراواني را به معرض نمايش گذاشته اند و بر همين پايه مي توان از اين آثار براي شناخت ادوار زندگي ايراني بهره جست و از دنياي درون و بيرون انسان در طول اعصار اطلاعاتي كسب نمود .يكي از موضوعاتي كه درآثار منثور جلب توجه مي كند رفتار پادشاهان و سلاطين با مردمان تحت حكمرانيشان است كه ابعاد گوناگوني دارد ، موضوعاتي چون حاكم و دين ، حاكم و علم ، حاكم و خوشگذراني ، حاكم و ادب پروري و .............. كه در اين مقاله برآنيم با روش توصيفي – تحليلي از طريق بازنمايي مطالب كتب منثور تاريخي به شناختي ديگر از آن دوران دست يابيم و برخي انديشه هاي جامعه شناسي سياسي را همراه آن نقل كنيم تا نشان دهيم كه در گذشته ساختار قدرت و فرآيند تصميم گيري ها از بالا به پايين بوده است و مردم و جامعه بر سياست پيشگان و دولتمردان هيچ اشراف يا تأثيري نداشته اند .