بررسي اهميت گفتمان براي برقراري تساهل و مدارا در شاهنامه فردوسي

گفتگو و گفتمان مفيد در هر زمان بسيار مهم و حياتي است و اين ويژگي در آثار حماسي نيز جايگاه خاصي را داراست. فردوسي با نگاهي ويژه به اين امر، اهميت آن را براي رسيدن به صلح و مدارا بيان كرده است. وي از زبان نرم و شيرين به عنوان يك ويژگي اخلاقي در كنار ساير خصوصيات اخلاقي اسم مي¬برد و با برشمردن ويزگي هاي مثبت آن، اهميت خاصي را براي آن قائل شده است. وي در شاهنامه براي برجسته كردن اين خصوصيت اخلاقي، اهميت آن را از زبان پادشاهان و صاحب منصبان بيان مي¬كند و ديگران را به اين امر مهم تشويق مي¬كند كه در ادامه از آن به عنوان يك ابزار سياسي براي پيشبرد اهداف مورد نظر استفاده كرده است. فردوسي در شاهنامه با بيان كردن گفتگوي سازنده و غير سازنده به تمايز ميان آن پرداخته و ضمن خصوصيات هر يك، اهميت اين عنصر بياني را براي برقراري تساهل و مدارا به طور مفصل بيان كرده است. نگارنده در اين پژوهش ضمن شناسايي شواهد مثال از شاهنامه، با روشي تحليلي به توصيف ابيات مربوطه پرداخته و اهميت گفتگو را براي مخاطبيان در شاهنامه بيان كرده است.