بررسي تصاوير نمادين در شعر بهار

رمز يا نماد يكي از فنون بسيار هنرمندانه اي است كه با جلوه هاي گسترده و متنوّع خود، از دير باز مورد توجّه شاعران بزرگ ادب فارسي قرار گرفته است.شاعران شعر فارسي با استفاده از نماد،تصاوير خيالي زيبايي را آفريده اند. با نماد پرده ي خيال رنگين تر مي شود؛ مي توان، نماد را يكي از بر جسته ترين انواع صور خيال تصور كرد. ادبيّات فاخر ايران سر شار از رمز و نشانه است، رمز يا نماد در بين تمامي گونه هاي ادبي، خود را به زيباترين شكل مي نماياند.كمتر شاعر ادبي ايران را مي توان يافت كه در آثار خود نمادي به كار نبرده باشد. بهار نيز از جمله شاعراني است،كه ديوان وي مشحون از انواع نماد مي باشد.در اين جستار،بعد از تعريف نماد و جلوه هاي آن در شعر وي،بعد از تقسيم نماد به انواع اساطيري،طبيعي و ديني ،به بررسي انواع نماد در ديوان وي پرداخته شده است.