شماره ركورد كنفرانس :
4039
عنوان مقاله :
بررسي شعر «كفش هايم كو؟» سهراب سپهري از منظر نشانه شناسي مايكل ريفاتر
پديدآورندگان :
محمّدي كردياني محسن m.kordiani@hsu.ac.ir دانشجوي دكتري زبان و ادبيات فارسي دانشگاه حكيم سبزواري- ايران , نقوي الهه e.naghavi74@gmail.com دانشجوي كارشناسي ارشد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه ولي عصر رفسنجان – ايران
كليدواژه :
معناشناسي , ريفاتر , سهراب سپهري , نشانه شناسي , تداعي واژگاني و مفهومي.
عنوان كنفرانس :
پنجمين همايش ملي متن پژوهي ادبي سبك شناسي، بلاغت، نقد ادبي
چكيده فارسي :
مايكل ريفاتر از جمله نظريه‌پردازاني است كه معتقد است مي‌بايست اشعار را به دو شيوه‌ي خوانش مورد بررسي قرار داد، كه در مرحله‌ي نخست كه خوانش دريافتي(heuristic) نام دارد، خواننده به جستجوي معناي موجود در متن مي‌پردازد تا بر اساس اين خوانش نخست به خوانش دوم، كه خوانش ناپويا (retroactive) نام دارد دست يابد. در خوانش دوم، كه مهم‌ترين بخش نظريه‌ي ريفاتر را به خود اختصاص مي‌دهد خواننده تلاش مي‌كند تا بر اساس معناهاي موجود و عناصر غير دستوري متن به تبيين منظومه‌هاي يافت شده در متن بپردازد؛ تا سبب كشف شبكههاي معنايي و ساختاري موجود در شعر شود. در شعر «كفشهايم كو؟» سهراب سپهري پس از بررسي و خوانش متن به سه منظومهي توصيفي ميتوان دست يافت كه عبارتند از: شاعر، غفلت و نااميدي جامعه و طبيعت ؛كه سبب كشف هيپوگرامهايي نظير عدم اميد شاعر به بيداري جامعه، بي اعتنايي مردم به شاعر و فرورفتن در خواب غفلت كه باعث غلبه كردن ترديد رفتن يا ماندن؟ به شاعر و نااميدي ميشود.
