بررسي عناصر سبك شناسانة اشعار داوري شيرازي

داوري شيرازي(1238-1283ق)، از جمله شاعران دوره دوم بازگشت ادبي است كه به دليل حمايت دربار قاجار از شعرش به مديحه سرايي پرداخت. ديوان داوري شامل حدود پانزده هزار بيت است كه مشتمل بر قصايد، غزليّات، قطعات، مسمطات، تركيب¬بندها و مثنويها به خط وي موجود است. اشعار داوري از تازگي و كيفيّت خاصي برخوردار است به طوري كه معاني و مضامين و طرز اداي كلام وي را در ديگر دواوين كمتر مي توان يافت و صبغة سخن وي كاملاً از ديگر شعرا ممتاز است. منتقدين و صاحبان تذكره همه كم و بيش به بزرگي مقام او در شاعري اذعان كرده¬اند. اين مقاله پس از بررسي نظرات مختلف در مورد داوري و اشعارش، به واكاوي خصوصيات و ويژگيهاي شاعرانة زباني و ادبي و ويژگيهاي لفظي و معنوي اشعار او ميپردازد و شعر داوري را از جهت كاربرد واژگان ويژة باستان¬گرايي و آركائيسم، موسيقيهاي دروني و بيروني، كناري و معنوي، انواع آرايه ها و صور خيال مورد بررسي قرار داده است.