بررسي موارد ايضاح بعد از ابهام در زيارت جامعه ي كبيره

دعاي گرانقدر زيارت جامعه ي كبيرة از جمله دعاهاي ارزشمند و والايي است كه توسط امام هشتم ما شيعيان امام هادي (عليه السلام) روايت شده است . اين دعا در بردارنده ي مفاهيم و مضامين والايي است كه به معرفي جايگاه امامان معصوم و قرب ومنزلتشان به خداي بلند مرتبه ، به شيوه اي بلاغي پرداخته شده است . يكي از بارزترين وجوه بلاغي دراين دعاي شريف كه بسيار به كار برده شده وبه خوبي قابل مشاهده است ، اطناب مي باشد. اطناب افزوني لفظ بر معناست وبراي فايده ي تقويت معنا وتأكيد آن است . ازجمله شاخه هاي اطناب ، ايضاح بعد از ابهام است .كاربرد كلمات مبهم سپس توضيح آنها يكي از جنبه هاي بلاغت كلام مي باشد كه به وفور در اين دعا به كار رفته است. اين مقاله به روشي تحليلي- توصيفي فرازهايي از دعاي زيارت جامعه ي كبيره را مورد بررسي موشكافانه قرارداده است وبه بررسي اسلوب هاي ابهام به كار رفته در اين دعا ، نظير اسم هاي موصول ، جملات شرطي ، صفت ، ضماير و... مي پردازد و در پي آن است تا پاسخي براي اين اسلوب بلاغي بيابد كه چرا در جاي جاي اين متن ادبي از ايضاح بعد از ابهام استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه كاربرد كلمات مبهم به منظور تأثيردر مخاطب مي باشد. با توجه به اين موضوع كه ، كلام وحي، قرآن سرشار از وجوه بلاغي است ، ساير ادعيه از جمله دعاي شريف زيارت جامعه ي كبيره نيز از اين كلام حق الهام گرفته است.