كاركردهاي زيباشناختي ضمير در اشعار فريدون مشيري

هرچند ضمير در مقايسه با ديگر واژگان زبان فارسي هم¬چون فعل، صفت،قيد،اسم و غيره گستردگي بسيار كمي دارد؛ اما از آن¬جا كه جانشين اسم مي¬شوند و نقش¬هايي كه اسم مي¬پذيرد را مي¬پذيرند،گستردگي بسياري از نظر زيبا شناسي پيدا مي¬كنند و شاعر زبردست، به خوبي از اين توانايي بهره¬مي¬گيرد؛ بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي قدرت خلاقيت مشيري در به كارگيري ضمير به عنوان يك عنصر زيبايي ساز با تكيه بر كتاب¬هاي سه دفتر و پرواز با خورشيد است كه به شيوۀ توصيفي- تحليلي به اين كار پرداخته شده-است.مهم¬ترين كاركردهاي ضمير در اشعار مشيري در دو حوزۀ بافت خرد و گفتمان مورد بررسي قرار گرفته¬¬است. و نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي¬دهد كه مشيري از اين عنصر به عنوان موتيف¬هاي خود بهره برده¬است و محور بيشتر شعرهاي او، ضماير شخصي بخصوص من و تو مي¬باشد كه تصويرهاي مختلف بلاغي و زيباشناسي را در راستاي اين عناصر به كار گرفته¬است.