نظريه تخيل همدردانه و همدلانه¬ي روايي و شاعرانه بر اساس كاركرد نورون هاي آيينه¬¬اي در ادبيات و بررسي نمونه¬هايي از آن در سبك رآليسم جادويي عطار

ميان¬رشتگي عبارت است از: فرآيند پاسخگويي به سؤال و يا حل يك مسئله كه به دليل پيچيدگي، قادر به پرداختن آن توسط يك رشته علمي خاص نبوده و نياز به استفاده از نگرش¬هاي مختلف از چندين رشته علمي باشد. مطالعات بين رشته¬اي به عنوان رهيافت نويني در تحليل و بررسي¬هاي ادبي، قادر است بسياري از تنگناهاي مطالعات علمي را برطرف كرده موجب، غنا، تنوع و گسترش حوزه مطالعات ادبي شود. همدلي ظرفيت بنيادين افراد در تنظيم روابط، حمايت از فعاليتهاي مشترك و انسجام گروهي است. اين توانايي نقشي اساسي در زندگي اجتماعي دارد و نيرويي برانگيزنده رفتارهاي اجتماعي و رفتارهايي است كه انسجام گروهي را در پي¬دارد. همدلي به معناي ديدن دنيا از زاويه ديد ديگران، توانايي عاطفي براي تجربه هيجانهاي ديگران و توانايي شناختي براي فهم هيجانهاي اشخاص ديگر است. همدردي معمولا توسط آگاهي و نگراني نسبت به رنج ديگران بوسيله درك يا واكنش نسبت به ناراحتي و نياز آنها است. بر اساس يافته¬هاي جديد در باره¬ي نورون¬هاي آيينه¬اي قدرت تخيل يا تصويرسازي ذهني و همدلي و همدردي ما وابسته به كاركرد اين نورون¬ها در مغز است. نورون¬هاي آيينه¬اي باعث ارائه نظريات جديدي در حوزه ادبيات و فرهنگ شده است. مقاله¬ي حاضر ضمن تشريح نظريه نورون-هاي آيينه¬اي و مفاهيم همدلي و همدردي و تخيل به بررسي همدلي و همدردي تخيلي روايتگرانه و شاعرانه و تاثير آنها بر ادبيات و تشريح كاركرد نورون¬هاي آيينه¬اي و اثر آنها بر فرهنگ و تمدن بشري پرداخته و نمونه¬هايي از نثر و شعر عطار را بر اساس اين مفاهيم معرفي كرده است.