ارزيابي سكونتگاه هاي انساني( شهري و روستايي وعشايري) باتاكيد برمولفه هاي جغرافياي زيستي درايران

زمينه وهدف: اين تحقيق، به مطالعه و براساس مرور منابع ارزيابي سكونتگاه هاي انساني( شهري و روستايي وعشايري) باتاكيد برمولفه هاي جغرافياي زيستي درايران، صورت گرفته است يكي از عوامل مهم رشد سريع شهرها در كشورهاي در حال توسعه مهاجرت از روستاها به شهرها بوده است پژوهش حاضر علاوه بر غنا بخشيدن به موضوع تحقيق، در جهت پرده‌گشايي و توصيف وضعيت مسأله محيط‌زيست نيز مي باشد. روش تحقيق: در اين پژوهش، تركيبي از روش‌هاي آماري، اسنادي، توصيفي- تحليلي و كتابخانه‌اي مي‌باشد.و با توجه به اطلاعات در دسترس، وسعت منطقه مورد مطالعه و هدف اين بررسي؛ به كمك تجزيه و تحليل و تطابق هاي آماري و نيز استفاده از نظرات محققين، مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعه حاضر از نوع كاربردي- توسعه‌اي است. يافته ها: بر اساس برنامه ريزي جامع براي بازنمايي نقاط قوت، تقويت فرصت ها، و مقابله با تهديدها ضروري مي نمايد؛ چرا كه در ميان سكونتگاها، پراكنش سطوح توسعه نامتعادل بوده و تفاوت و پراكندگي شاخص هاي آموزشي و بهداشتي بر اين تفاوت يابي ها سطوح بيشترين تاثير را داشته است. نتيجه گيري: زيستگاه انساني هنگامي مي تواند بيشترين مطلوبيت را براي انسان دربرداشته باشد، كه انتظارات وي را در ابعاد مختلف، زيست محيطي، اجتماعي، كالبدي، اقتصادي و... برآورده سازد. چنانچه هريك از اين عوامل، در محيط زندگي يك فرد، فاقد كيفيات مطلوب باشند، بر احساس و ادراك وي از فضا و در نتيجه بر سطح رضايت مندي او از محيط زندگي تاثيرگذار خواهد بود.