سير تفسيري- تاريخي معماري خانه هاي دوره قاجاردرگرگان نمونه موردي (خانه كبيروخانه باقري ها )

جايگاه معيشت و حيات مردمي كه در يك منطقه با يكديگر زندگي مي كنند تشكيل يك بافت را مي دهد . يك بافت شامل خانه هاي مسكوني مردم ، مراكز اقتصادي ، مذهبي ، نظامي و خدماتي و غيره است . هر بافت بنا به سنتها و دانش گذشتگان و نوع فعاليت مردم آن و منطقه اي كه از نظر جغرافيايي در آن قرار گرفته، معماري و شكل و فرم خاص خود را دارد. معماري هر بافتي بنا به مقتضيات اقليمي كه در آن قرار گرفته فرم خاصي دارد. اما هر بافتي با هر معماري از عناصر مشتركي تشكيل شده اند كه بدون آن عناصر نمي توان نام آن بافت را به منطقه اطلاق نمود. مثلاً خانه هاي مسكوني مهمترين عامل تشكيل دهنده بافت هستند. بافت گرگان به صورت پيوسته و درون گرا مي باشد و گسترش آن به صورت ارتفاعي بر بالاي طبقه همكف يا در محوطه حياط مي باشد . ساختمان بنا را رو به آفتاب مي ساختند و اتاقها را رو به شرق قرار مي دادند و معمولاً طرف قبله را نيز مي ساختند . سقف بناها و ارتفاع ديوار هر طبقه بلند بوده و به همين علت در اتاقها طاقچه (رف) قرار داشته است كه نوعي كمد براي ساكنين منازل ايجاد مي كرده است. به علت توپوگرافي اراضي بافت قديم و شيب عمومي زمين به سمت شمال شبكه هاي اصلي آبياري بر روي محور شمالي – جنوبي و شبكه هاي فرعي تر بر روي محور شرقي- غربي قرار گرفته اند و به پيروي از اين مسيرهاي آبياري معابر بافت قديم نيز بر روي اين مسيرها توسعه يافته اند.روش تحقيق در اين مقاله بصورت تاريخي و اسناد كتابخانه اي و برداشت ميداني از بناهاي ياد شده ميباشد .