بررسي تكنيك هاي كاهش دنباله موارد آزمون

A Review of test suite reduction techniques

آزمون نرم افزار يكي از مهم ترين مراحل چرخه عمر توسعه نرم افزار با هدف پيدا كردن خطاها مي‌باشد. اين فعاليت شامل روش‌هاي مختلفي مي‌باشد كه يكي از اين روش‌ها، آزمون رگرسيون است. هنگامي كه تغييراتي در نرم افزار ايجاد و يا ويژگي‌هاي جديدي به آن افزوده مي‌شود، آزمون رگرسيون به منظور آزمودن مجدد نرم افزار صورت مي‌گيرد تا اطمينان حاصل كند كه عملكردهاي نرم افزار تحت تاثير اين تغييرات قرار نگرفته است. اين آزمون مقدار زيادي از زمان و هزينه را صرف مي‌كند، بنابراين نياز به تصميم گيري داريم كه برخي از موارد آزمون حذف شوند تا هزينه اين فاز كاهش يابد. در اين نوع سناريو، كاهش دنباله موارد آزمون بهترين گزينه براي آزمون رگرسيون است. در اين مقاله بررسي جامعي بر تكنيك‌ها و الگوريتم‌هاي موجود در كاهش دنباله موارد آزمون صورت گرفته است. در ابتداي مقاله نگاهي به آزمون رگرسيون و كاهش دنباله آزمون خواهيم داشت و بعد از آن به معرفي تكنيك‌ها و الگوريتم‌هاي موجود در كاهش دنباله آزمون خواهيم ‍پرداخت. سپس مزيت‌ها و محدوديت‌هاي هر روش تشريح مي‌شود.

Software testing is one of the most important stages in software development lifecycle with the aim of finding faults. This activity involves several methods, one of which is the regression test. When software changes are created or new features are added, a regression test is conducted to re-test the software to ensure that the software functions are not affected by these changes. This test takes a lot of time and money, so we need to decide that some test cases will be eliminated to reduce the cost of this phase. In this scenario, test suite reduction is the best option for regression testing. This paper provides a comprehensive review of the techniques and algorithms available in the test suite reduction. At the beginning of the article, we will look at the regression testing and the test suite reduction, and then we will introduce the techniques and algorithms available to reduce the test suites. Then the advantages and limitations of each method are described.