ارائه روشي جديد براي كاهش مصرف انرژي حسگرها و افزايش كارايي در شبكه هاي حسگر بي سيم بدن

a new approach to decrease the energy consumption and increase throughput in wireless body area sensor network

شـبكه حـسگر بي سـيم بدن، نوع خاصي از شبكه هاي حسگر بي سيم است كه متشكل از حسگرهايي است كه روي بدن قرار گرفته و علائم حياتي اعضاي مشخصي از بدن را رصد مي كنند. با توجه به محدود بودن انرژي اين حسگرها، ارائه راهكارهايي براي كاهش مصرف انرژي حسگرها و در نتيجه افزايش طول عمر شبكه، موضوعي است كه اكثر تحقيقات اخير روي اين زمينه متمركز بوده است. ما در اين مقاله يك روش مسيريابي ارائه كرده ايم كه بر اساس اطلاعاتي كه هر حسگر در مورد وضعيت خود به اشتراك مي گذارد عمل كرده و بهترين مسير را از ميان مسيرهاي ممكن براي هر حسگر به منظور ارسال اطلاعات جمع آوري شده به نود هماهنگ كننده انتخاب مي كند. مبناي كار روش ما استفاده از حسگرهاي ديگر به عنوان رله مي باشد تا بتوانيم از قابليت هاي هر حسگر در شبكه حداكثر استفاده را ببريم. همچنين براي افزايش كارايي روش خود، كيفيت لينك ارتباطي بين حسگرها را نيز در امر انتخاب نود مياني دخالت داده ايم. از سوي ديگر كوشيده ايم كه در عين افزايش طول عمر شبكه، تعداد بسته هاي دريافتي حسگرها در نود هماهنگ كننده نرخ بالايي را داشته باشد. براي شبيه سازي روش خود از محيط Castalia 3.2 كه تحت شبيه ساز OMNeT++ مي باشد استفاده كرده ايم كه نتايج حاصله در مقايسه با برخي از تحقيقات اخير نشان مي دهد كه عملكرد پروتكل مسيريابي ارائه شده، در مورد شاخص هايي چون دوره پايداري و انرژي مصرفي و در حالت كلي در مورد كارايي شبكه به مراتب بهتر از روش ها و پروتكل هاي مورد مقايسه مي باشد.

Wireless body area networks (WBANs) is a special kind of WSN, which is composed from the embedded sensors on the body that monitors the vital signs of the body s certain organs. Regarding to the limited power of sensors, the recent investigations purposes are to present the strategies for reducing energy consumption of sensors and so to increase the network s lifetime. In this paper we have provided a routing protocol, it operates based on information whose each sensor shares on own status, and so selects the best for each sensor to send the collected data to the sink. The working basis in our method is to use other sensors as forwarder, to take advantage of the capabilities of each sensor in the network. Also to increase the efficiency of own method, we have been involved link quality in the selection of forwarder. So we have tried that at the same time with increasing in the network lifetime, the number of received packets of sensors in the sink to reach a high rate. To simulate our method, we used the Castalia 3.2 environment which is under OMNeT++ 4.6 simulator that the obtained results in compared with some recent researches show that performance of the provided routing protocol, on metrics such as stability period, power consumption and in general, the throughput is much better than the compared methods.